recep tayyip erdoğan

• şu anda fevkalade rahatsız ve telaşlı bir durumda olduğunu düşünüyorum. solculara, demokratlara ve kürtlere saldırmasının sebebi de burada yatıyor.
  
  fethullahçılarla girdiği mücadelenin iyice kanlı bir hal almasıyla birlikte "kendi mahallesi" olarak gördüğü muhafazakar blok ciddi bir sarsıntı geçiriyor. ellerindeki az sayıdaki entelektüel ve eğitimli adamı fetö nedeniyle tasfiye etmek zorunda kalmak bir tarafa, akp'de fetö ile ilişkisi bulunan veya darbe girişimi gecesi "bekle gör" tavrını benimseyen insanların çok sayıda olduğunu görmenin travmasını yaşıyor. aynı zamanda kendisine bir nefes kadar yakın insanların kendisine karşı ihanet içinde bulunduklarını görmenin dehşetiyle günlerinin sayılı olabileceğinden ve çok geçmeden bir şekilde^*** koltuğundan edileceğinden korkuyor.
  
  bu nedenle kendisi gittikten sonra oluşacak sahneyi düşünüyor. başkanlık için acele etmesi de, solcu/demokrat muhalefete saldırması da bu yüzden. çünkü o gittiğinde akp'nin bölünmesi ihtimali çok fazla. bu da chp'yi birinci parti ve en yakın seçim ertesinde koalisyon ortağı yapacaktır. ayrıca yıllardır ona diş bileyen muhalif kuruluşlar intikam için harekete geçecek, bu da menfaat için akp etrafında bulunan halkayı çabucak dağıtacaktır. bu sebeple başkanlık sistemini bir an önce kurmak, partisinin bölünmesinin bir anlam ifade etmeyeceği, iktidarın ilelebet merkez sağda olacağı ve solcuların da tamamen devletten dışlanacağı bir sistem tesis etmek istiyor. çünkü başkanlık sistemi gelmeden erdoğan giderse, bir daha böyle bir sistemi kimsenin getiremeyeceğini, bunun da ilerleyen yıllarda solcuların iktidara ortak olması ihtimalini doğuracağını biliyor.
  
  314 milletvekilinin 82'sini ve teşkilatın pek çok kilit noktasını kapsayan fetö'nün siyasi kanadına bulaşmamasının sebebi de bu yönde bir tür yazısız-sözsüz mukavele yapmak istemesidir. yani bu siyasi uzantıya "bakın ben fethullah'ı yendim, devletteki gücünü bitirdim, kamuoyu nezdinde de yerin dibine batırdım, artık bana biat edin" mesajı vermek, bu biat karşılığında fetö'nün bu siyasi uzantılarına hapis ve müsadereden azade kalma imkanını tanımak istiyor. bu şekilde siyasi ömrünü "gerektiği kadar" uzatacağını, son dakikalarını oynadığını düşündüğü bu oyunda gitmeden önce başkanlık sistemini getirebileceğini düşünüyor. fakat bu mukavelenin ne kadar güvenilir olacağından da emin değil. dolayısıyla bu biatı garantileyebilmek için kozlarını iyileştirmesi ve pozisyonunu tahkim etmesi gerekir, ki bu da başkanlık sistemiyle birlikte her şeyin kaderini iki dudağının arasına alması sayesinde olacaktır. ancak böyle bir durumda fetö'nün göz yumulan siyasi kanadı artık erdoğan için işlevsiz hale gelecek ve zararlı potansiyelini sürdürecektir, bu da erdoğan'ı başkanlık sonrasında bu mukaveleden vazgeçireceği için fetö'nün siyasi kanadının biatı kabul etmeyip başka arayışlara girerek erdoğan'ın devrileceği bir senaryoda rol alması tehlikesi de erdoğan'ın gözünde canlanıyor. bu nedenle acele etmesi, öyle veya böyle, bir an önce başkanlık sistemine geçmesi gerekiyor.
  
  bu kısa süreçte hiçbir şeyi riske atmak istemiyor ve "hem başkanlığa giden yolda engel olmasınlar, hem de ben gidersem güçlü olamasınlar" diyerek demokrat muhaliflere yükleniyor. ayrıca misak-ı milli'yi gündeme getirmek ve apo'yu asmayı ima etmek dahil tüm kozlarını kullanıyor.
  
  peki bunlar işe yarayacak mı? "bekleyip göreceğiz" diye kestirenleri sevmediğim için muhtemel senaryoları sıralayacağım:
  1) mhp'nin desteğiyle referanduma gidilir ve başkanlık sistemine geçilir.
  2) mhp destek vermez, 330'a ulaşılamaz, erken seçime gidilir, mhp ve hdp baraj altında bırakılır ve başkanlık sistemi yeni meclis aritmetiğine göre ya mecliste ya da referandumda kabul edilir.
  3) mhp destek vereceğini açıklasa bile akp'nin 82 fetöcü vekili başkanlık sistemi lehinde oy kullanmaz, 330'a ulaşılamaz ve yepyeni bir siyasi kriz ortamına girilir.
  4) bir şekilde referanduma gidilir, başkanlık sistemi referandumda reddedilir ve yepyeni bir siyasi kriz ortamına girilir.
  5) erdoğan ölür veya sağlık sorunları sebebiyle görevi bırakmak zorunda kalır, parlamenter sistem devam eder, akp bölünür, erken seçime gidilir ve türkiye bambaşka bir yöne girer.