the day after tomorrow

• filmde bir sahnede elemanin uzerine atlayayim diye son surat havada ucan kurt hayvanciginin nasil bir motivasyon ile atlayabildigini (yada atlatilabildigini) bir turlu kavrayamadim. cekimler esnasinda kac adet kurdu helak ettiler dusunmedim degil.
  
  - jack sen kosuyorsun, mike sen de kurdu salla.
  - aiiyykkk...
  - hayvansin mike, vur dedik oldurdun, yazik hayvan izgaralara sinek gibi yapisti. puh sana.
  - pardon abü.
  
  holivud bu filmde klise chase sahnelerinde yeni bir soluk yakalamis, ki esas adamlar metre bazinda ilerleyen meteorolojik facia tarafindan kovalaniyorlar. ben olsam menhetin hazir su altinda iken, esas adami buz kaliplarinin uzerinde ac orca'lara da kovalatirdim penguen misali, tam olurdu. bu arada boyle bir facia olunca zamaninda kuponlarla ciltleyip kutuphaneye koydugumuz tomarla meydan laruslar hayat kurtaracakmis, dinc bilgin ve aydin dogan'a hayir duasi edecekmisiz, onu da kavramis oldum.
  
  filmi izledikten sonra aninda donmus bilimum hayvan ve insanlarin nasil sekillerde olabilecegini dusundum. mesela donmus bir tavuk yada donmus bir mehmet ali erbil nasil gorunurdu, dusunmedim degil.
  
  son olarak uc ayri kisinin kadehlerini farkli seylere kaldiriyor olmasi sahnesinde atilan replikler toplumu profilleme konusunda yazilmis oldukca basarili ve sade bir manifesto idi, metin yazarini takdir ettim.
  
  - nasil abi film?
  - abi acayip film ya, usudum izlerken anuna koyim.