487 entry daha
  • 30 senedir ilk defa fark ettim ki hiç böyle bir şey yapasım gelmemiş. zaten yalnız yaşamak/gezmek durumunda kalmış bir insan olduğum için herhalde. yoksa kesin özenirdim böyle bi şey yapmaya. tatil hayallerimde hep ya sevgilim ya kardeşim olmuştur. şimdi çoluk çocuğa karışınca da hiç öyle yalnız gezmek falan canım çekmez oldu. hatta artık çok anlamsız görünüyo çocuksuz tatil. eşek boyuna gelmeden hayatta onsuz tatil falan yapmak istemem. eşek boyuna gelince zaten o da benden bıkmış olur sanırım.

    ileride düşünebilirim ama böyle bir şey. eşim ve evladım izin verirse tabii.

    yalnız bence bu işi hakkını vererek yapan az insan vardır. yani yalnız tatile çıkıp da sıkılmadan geri dönebilmek bence büyük başarı.
2949 entry daha
hesabın var mı? giriş yap