şan dersi

• eskiden beri içimde bir yerlerde, çok derinlerde kalan bir istekti güzel şarkı söylemek. belki bazen para , bazen zaman bulamadığımdan, çoğu zaman da yetenek olmadığını düşündüğümden bulaşmadığım ama imrendiğim bir şeydi. chris cornell gibi bir idolün ölümü, müziğe ve onun müziğine aşık biri olarak beni çok sarstı. böyle bir idolün ölüm acısıyla ancak şarkı söyleyerek baş edilebilirdi.
  
  gittim en yakın müzik okulunun kapısını çaldım, şan dersine yazıldım , azar bekliyorum bariz " kardeş bu ne yeteneksizlik, bi çekil git, dükkanın önünü kapatma" diye. ben yıllar içinde arabada, evde , uyumamak için direnirken nöbetlerde bayağı şarkılar mırıldanmışım, kulağım müziğe pek alışmış. aryetik bile çalışabiliriz dedi hocam. ben göklerde tabi. bir çocukluk hayalimin gerçekleşmesi çünkü şarkı söylemek. sanırım gerçekten de kötü ruh haline iyi geliyor.