insan nasıl insan oldu

• sıcak lavlar-ilk avcılar-taş aletler ile başlayıp marx-engels-lenin ile biten bir kitap.
  
  tarih yazılırken oradaymış gibi hissetmek istiyorsa okuyucu, bu kitabı okuduğuna memnun olur. büyüme çağındaki çocuklara hem tavsiye edilir, hem edilmez. edilir, çünkü insanlık ve medeniyetler tarihine bu kadar mitologça, bu kadar masalcı, bu kadar yumuşak bir giriş yapan kitap azdır. mitoloji kitapları bile bazen bunu başaramaz. insan nasıl insan oldu 'yu okuyan bir çocuk, tarihe tedavülden kalkmış para gibi bakmaz artık. üstüne üstlük bugüne kadar okuduğumuz bazı düşünürlerin farklı bir okumasını verir ilin&segal. örneğin ben sokrates'in mükemmel bir "hiçbir şey bilmeyen bilgin" olduğunu savunamıyorum eskisi kadar kuvvetli, çünkü bu kitabın savına göre, sokrates aslında bir o kadar da geçmişe dönük, muhafazakar düşünüşün sırtını geçmişten gelen bir elle sıvazlayan bir adammış. tek avantajı o günkü insanların pek kibirli, pek bir salak olmasıymış. çeşitlilik güzeldir.
  
  öte yandan bu kitap taze beyinlere yüzde yüz tavsiye edilmez, çünkü insanlık tarihinin bazı kısımlarına keyfi (politik antropoloji kitabı olması da buradan ileri geliyor) olarak daha az /çok önem veren, yer yer rus, yer yer venedik tarihine dönen, tüccarlar-bilim adamları, köylüler-barbarlar, sıradan halk-ünlü düşünürler, doğu-batı gibi karşıtlıkları gereğinden fazla netlikte ortaya koyan bir kitaptır bu. arada kalanlar gerçek ilgi odağı olmamıştır bu kitapta. bazı noktalar da çok hızlı geçilmiştir, haklı nedenlerle. isteyen arar, bulur, okur, diyerek.
  
  ayrıca, sonunda kötü adamlar ölmüyor.