yarınsız günlükler

• iyi günlük, anı yazmak; gece adamı olmakla başlar. uykusuzluğun bedeli aklındaki yalnızlığı ve içindeki boşluğu en kalın yerinden kırmaktır. kafan kesinlikle karışıktır, kesinlikle karışık olduğuna dair bir işaret henüz bulamamışken buna ikna olman da oldukça ilginç. neye göre düzen? belki başkalarının düzensizliği senin için gerçek manada sistemdir. kimin etkisinde kalıyoruz? her gün bir düzen değişikliği, plan yapmalar felan. olmayacak, hiçbiri hedefi bulmayacak, yine tembellik çökecek içine. o aklındaki şeyi yapmayacaksın, belki yorgunluk belki de sonraki güne ve kendine olan güvenin buna tesir edecek. hep boş ve gereksiz bir kaygı olduğunu bir sonraki hafta başka yarım kalacak bir işlere soyunurken anlamaktan bıkmadın gitti. olmuyor, bırak zamanın içinde sürüklenebildiğin yere kadar. öyle mi yapsak? belki, zamanı geldi. kimse gelmese de zaman gelir. o konuda şüphen olmasın. sahi ya ben niçin zamanı beklemedim yıllar yılı? düşsel ortaçağ sadece bir kitap. düşü çıkar yanından, tamam ortaçağdasın. şu ceketi giyeyim, üşüdüm. bu nasıl bir aralık? ocak ve şubat da var. hiçbir şey değişmeyecek. bari kar yağsa, durmadan yağsa. dursa da olur. fakat şu zaman mevzusu. geçti birçok şey, çok uzaklaştı. canımı sıkmak için kendime nedenler aramıyorum. çünkü insan zaten canı sıkkın bir varlık. anormal bir durum yok. gecenin yarısında uyanığım, yazıyorum. bir sigara içerim mutfak penceresinde. yine yazarım. yarım da kalabilir. şu öğrencilik mevzusu. bırak şimdi hiç girme oralara. en azından bir ucundan kıyısından değineyim diyorum. peki anlat ne anlatacaksın? yarın anlatayım mı? göğsüm kaşınmaya başladı. sırtımda sinsi ağrı, odada hınzır sinek. tutulur kalırım şimdi. yarın anlatayım şu öğrencilik mevzusunu. 3 yıl oldu, nerden nereye sürüklendim geldim. yıldızlı uşak halısı bulsam da üstünde bağdaş kurup otursam. hatta uzansam, tavanı seyretsem. köşebentlerinde kaybolur muyum? ben onu hiç yarın gibi gelmeyen ya da olmayan yarınlara bırakayım. bir şarkı var, var evet bir şarkı. sadece ben dinliyorum yeryüzünde galiba. içinde ''dualarım seninle'' diye bir cümle geçiyor. benim bir duam da yok uzun zamandır. kiminle olur ki dualar? uçar gider. hatırlamazsın bile. hep bu kendini kandırış. sen bakma, zaten bakmıyorum. görmüyorum. duymuyorum. insan kafa karışıklığını sever mi? sevmek için yarını beklemeyecek bir şeyim oldu hayatımda. neymiş efendim, üzerindeki desen kafa karışıklığını anlatıyormuş. aldım ben de, takıverdim. sol bileğinde kafa karışıklığını görmüş müydün hiç?