mehmet küçük

• mehmet küçük'ün hayatında yaptıklarını anladığımızda, düşünce dünyamızın nasıl olması gerektiğini de belirleyeceğiz. mehmet küçük bir dehadır. bu dehası, belki kendisini "harcaması", belki de kimseye "eyvallah" çekmemesi sonucunda, ortaya ite kaka birkaç özgün metin çıkmasına vesile olmuş. o'nu görmese de, yaşamını bir şekilde öğrenen herkes, çok değerli bir insan olduğu konusunda hemfikir. yaptığı çeviriler, akademi dünyasına getirdiği sert eleştiriler, insanlarla kurduğu inişli çıkışlı ilişkilere biraz olsun eğildiğimizde; böyle bir aydın tiplemesine ne kadar ihtiyacımız olacağı gün gibi aşikar olacaktır!
  
  nilgün tutal'a yazdığı bir mektupta şu satırları yazan mehmet küçük, ilkeler ve yaşamayla kurduğu bağı nasıl anlatıyor, derdi olan herkes okumalı sanırım..
  
  "yazmak nilgün. rahatsız varoluşunu, ürkek arayışlarını. vesveseyle tükettiğin günlerini, ellerinle saçtığın yaprakların ayaklar atlında ezilişini, yeminlerin sessiz sedasız çözülüp gittiği kapıp patikalardaki göz yaşlarını, devri daim yapan sürçmelerini, elemeye çalışıp da ıskartaya çıkarmayı beceremediğin günahları telafi etmenin bir yolu olmasın sakın? yazmak nilgün. reddettiğin tüm gerçeklerin birer altın zincir olup bileklerine dolanmasına ses edemeyişinin, üzüntüyle bezenmiş her anının intikam almak için geri dönüşüne boyun eğişinin, vceren el olmaya çalışırken elini isteksiz de olsa harama uzatışının, emeklerden tosladığın nesneler arasından kendi oyuncağınla çıkamayışının doğurduğu hüsranla bir yüceye teslim oluşunun, yalan söylerken bile doğruları satırların arasına serpiştirmenin onurunu taşıyamayışının, derinlere dikilen gözlerini bıraktığın aynada bir boşluğun oluştuğunu görmenin verdiği acıyla kıvranışının, evetlerine ölümü de dahil edemeyişinin bir telafisi olmasın sakın? beyhude, sonu sahili olmayan bir telafi? kırıp kırıp hurdaya çevrilen bir kalbin acıklı feryatlarının erişemeyeceği uzaklara kaçmak için umutsuzca girişilmiş bir telafi olmasın? sorun şu ki, kalp benim, onun sesine, ulumalarına artık dayanamayan da benim. benden içre uluyanları nasıl telafi etmeli? ey!"