6 entry daha
  • üzerine çok düşündüğüm bir olasılık. o kadar çok ölümden döndüm ki; kemersiz araba kazası yaptım, kafama 9 dikiş atıldı. ankaranın göbeğinde bomba patladığında oraya sadece 10 dakika uzaktaydım ve istikametim o tren garıydı. 18imde, dağın birinde kışın ortasında kaybolup, donmadan 18 saat uykusuz kaldım.

    arada durup düşünürüm. belki de bu bilincim oralarda öldüğünün farkında değil, belki de öldüğüm anda oyun bitmiyor ve yaşamayı başaran bilince aktarılıyorum. bilincin benzersiz (unique) bir şey olduğuna inanıyorum. paralel evrenlere inansam da sanki birden fazla ben fazlasıyla israf halini alırdı ve ortak bir noktaları yoksa varolmalarının bir anlamı kalmazdı.

    bilemiyorum. sanırım sonu görmeden, sonu tahmin etmek imkansız.
32 entry daha
hesabın var mı? giriş yap