dünyadan aşağı

• gaye boralıoğlu'nun son romanı.
  
  cumartesi günü şöylesine bir elime aldığım ve bir daha bırakamadığım romandır aynı zamanda. bir solukta okudum desem yanlış olmaz sanırım.
  
  bir hilmi aydın romanı.
  hilmi aydın kim derseniz, o, bu, şu. biraz sen biraz da ben. ve tabi sevmediğimiz kim varsa o hilmi aydın. öyle biri ki o, zaman zaman tiksindim, zaman zaman üzüldüm, içim yandı, acıdım. bazen ben oldu hilmi aydın, bazen de en büyük düşmanım, 'vay be o pisliğe ne kadar da benziyor!' dedim. bir roman karakteri için fazla bence. alıp da bir kategoriye koyamıyor insan.
  
  baba-oğul ilişkisi üzerinden gidiyor deniliyor roman için. ama hayat-insan ilişkisi bence daha çok.
  
  iyi ki yazmışsın gaye boralıoğlu, iyi ki..
  okuyun, okutun.
  
  kitapla ilgili bir röp için bkz: http://t24.com.tr/k24/yazi/gaye-boralioglu,1648
  
  edit: duygu asena “kadının hâlâ adı yok” roman ödülü’ne layık görüldü dünyadan aşağı. tebrikler gaye boralıoğlu!