put şeylere

• onur ünlünün soru cevap performansı da filmle ilgili duygularımı pekiştirdi. entelektüel bir iç dökmenin, serbest çağrışımların kaotik anaforunda kurgunun defaatle ve kararsızlıkla ve solucan delikleriyle birbirini kestiği bir film olmuş. tekrar tekrar izlenebilir detaylı bir analiz için. karakterler sırasıyla birbirine bulaşıyor, karışıyor gibi hissettim.
  
  bence bu kadar gargaranın özünde:
  - onur ünlü’nün islamı soyan eleştirel bakışı
  - arkadaş özger şiiri ve öner erkan tiradlarından muhalif duruşu ve bununla bütün popülerliğine karşın iktidarın entelijansiyasının seçkinliğine sahip olamayışına duyduğu hınç mevcut.
  
  bir hayal kırıklığım aslında oyuncuların filmle, senaryoyla, yönetmenin sinema görüşüyle ilgili hiçbir kavrayışlarının olmaması. böyle yansıttılar. hepsi sıradışı işleriyle ünlü yönetmenin aurası etrafında buluşan yetenekli ama kariyerist oyuncular gibi. öner erkan’ı izlemeyi çok seviyorum.
  
  itirazım var izlediğim en iyi filmi olabilir. ben onur ünlüde bir etgar keret arıyorum aslında ama malesef bulamıyorum.
  
  bir de diyor ki muhterem ben sonsuza kadar uzatırım öyle senaristim. mesele bu mudur yani?