23 haziran 2018 muharrem ince istanbul mitingi

• genç bir kadın vardı yakınımda. kucağında bebeği var 1,5-2 yaşında. sapsarı saçlı bir kız çocuğu. annesinin omzuna kafasını koyup uyumuş. anne sarmalamış öylece duruyor yağmura ses etmeden. daha gelmemiş sayın ince.
  
  gidip yanına sordum: "yağmurluk yok ama giderken kullanmak üzere yanımıza aldığımız çöp poşetinden bir şeyler yaptık, ister misiniz size de yapalım? "
  
  fazla varsa sevinirim, dedi.
  
  deli gibi yağıyor yağmur, kadın kıpırdamıyor ve teklife "fazla varsa sevinirim" diyor.
  
  dönüp arkadaşın çantasına uzandım (orada poşetler). bitti, dedi. dağıtmış halka. sonra "dur dur" dedi, çıkarıp kendine yaptığını "ben ıslansam n'olur, çocuk var orada çocuk" diyerek çıkarıp verdi. giydirdik anneye ve çocuğa battal boy poşeti. gülümsedi sıcacık, teşekkür etti.
  
  o kadar yağmura biz durduk durmasına da o annenin bebesiyle durması çok kıymetli. çocuğunun, o sapsarı saçlı küçük kız çocuğunun geleceğini kollama derdinde idi anne, çok kıymetliydi.
  
  tekrarlamalıyım ki bir umuttur ince.