marsec

• işe başladı, üçüncü haftayı buldu da ben hala onu bir ziyarete bile gidemiyorum.
  
  yarım saat uzağımda ama yarım saatler bana o kadar uzakta ki.
  
  hayatımın bokunu, kendi irademin de suyunu çıkardığımı ancak onun üzerinden görebiliyorum.
  
  peki varlığı benim için, gidişatımı kavramam açısından bu derece önem taşıyorsa ama buna rağmen onun yanına "geçerken bile uğrayamıyorsam" acaba önemli değil mi?
  
  ya da ben miyim önemsiz olan? kendi gözümde bile?!?
  
  bilmiyorum, düşünemiyorum, toparlayamıyorum zihnimde süregelenleri...
  
  sonuç yok...
  
  ama gerçekte "yok" olan bir durum varsa, yokluğun varlığını bulabilseydim eğer; belki de o, benim bu adamın dostluğunu hak etmeyişim olacaktı.