high as hope

• florence + the machine grubunun dördüncü stüdyo albümü.
  
  çoğunluğu florence welch‘in kendisi tarafından yazılıp prodükte edilen albüm, grubun bir önceki albümleri how big how blue how beautiful‘a kıyasla daha sakin, daha durgun bir çalışma olmuş. welch, pop rock’tan ziyade indie’ye yönelmiş, ancak bu durum albümün mükemmelliğine gölge düşürmemiş.
  
  üç yıl beklettiler ama yine harika bir çalışmayla geri döndüler. akustik piyano ile başlayıp yükselen şarkılar welch’in rüya gibi sesiyle bambaşka bir boyuta taşınıyor.
  
  albümü bir bütün olarak dinlemek gerekir, favorilerim ise 100 years, hunger, sky full of song ve south london forever.
  
  keşke drake‘in scorpion‘u ile aynı gün yayınlanmasaydı. tamamen gölgede kaldı, hele spotify‘da hiç varlık gösteremedi.