72 entry daha
  • vallahi yalnızlığı hayatının amacı hâline getirmiş ve bundan da çoğunlukla mutlu olan birisi olarak dürüstçe söylemem gerekirse cevabını bilmediğim sorun bu.

    tek aklıma gelen, yaşlanana kadar iyi para biriktirip şu kurumsal duruma gelmiş huzurevlerinden birine yerleşirim ya da "ölünce maaşı bana kalır" kafasında olan ve güvenimi kazanan birine, bana bakması karşılığında hayrına nikâhı basarım diyorum. kazık çakmayacağız dünyaya, öyle böyle öleceğiz.

    akraba, yeğen filan bakar gibi bir güvenim yok. arkadaş dost filan desen en evlenmeyecek gibi olup birlikte ev tutarız diye düşündüğüm ve can dostum dediğim adam iki yıldır bir kızla birlikte; sesi soluğu kesildi. evleneceklermiş duyduğuma göre.

    bakayım planlar şimdilik böyle. 80 yaşına gelince editlerim.
92 entry daha
hesabın var mı? giriş yap