bibliotheque nationale de france

• tolbiac'taki yerleşkenin rez-de-jardin katına nihayet biz fani araştırmacıların açlıktan ölmeden çalışabilmeleri için cafe açılmış. kuruluşundan kaç sene sonra akıllarına gelmesi hayret verici.
  
  ama ben rez-de-jardin'in mantığını anladım. mecbur kalmadıkça içmeyeceksin, yemeyeceksin (makineden alınabilen bisküvi çikolata içecek harici yemek imkanı yoktu, daha yeni kısıtlı yiyecek imkanı sunan küçük bir kafe (cafe des temps) açılmış); mecbur kalmadıkça tuvalete gitmeyeceksin (tüm tuvaletler uzak uç köşelerde, kalkıp o yolu yürümek öyle gözde büyüyor ki bir müddet sonra tuvalet ihtiyacını absorbe ediyorsunuz); telefonla konuşmak, açık havada bir nefes alayım demek vs. yok. tüm bunlar için elinizdeki kitapları geçici olarak teslim edip geçici çıkış (sortie temporaire) alıp uzuuun iki adet yürüyen merdivenle haut-de-jardin'e çıkıp yürüyüp yürüyüp yürüyüp dışarı çıkmanız gerekiyor. diyor ki, al kitapları otur sana verdiğim şu masaya, yeme içme konuşma ara verme çalış, işin bitince serbestsin.
  
  beyniyle çalışan insanların zemin katta bu kadar havasız bu kadar nefes almaya ulaşımının zor, beyni çalışıp enerji yaktıkça bir şeyler yiyip içmesinin bu kadar zor olduğu bir başka kütüphane var mı bilmiyorum.
  
  geçen bir fransız madam bnf'in mimari mantığını açıkladı sağolsun, aydınlandım. manastır^* şeklinde ortada avlusu/bahçesi var. çalışma mekanları da yerin altında ki tam bir uzlet hali sağlanabilsin. fakat kütüphane ve manastır farklı fonksiyonları olan kurumlar, yanlış bir ilham alma olmuş. fransızlar da bu mimarinin işlevsizliğinden hoşnut değilmiş. dört koca kule var, buralarda okuma salonları olsa araştırmacılar hem güzel güneş alacak hem de seine nehri ve muhteşem paris manzarası izleyebilecekken bu kuleler tamamen rafla ve kitapla doldurulmuş, okuyucular yerin altına ışıksızlığa ve ufuksuzluğa mahkum edilmiş. üstelik bir müddet sonra kitaplar güneş ışıklarından zarar gördüğü için raflar da içeri doğru çevrilmiş. yani o dışarıdan harika görünen dört kule arkaları dönük rafların içinde kitapların deposu olmuş. dış görünüşü şöyle. ayrıca kütüphanede son yıllarda beş ayrı intihar vakası gerçekleşmiş, madam bu intiharları da içerinin boğuculuğuna bağladı, hak verdim.
  
  bir not: henüz keşfetmemiş olanlar için rez-de-jardin'de eğer kitap almadan çalışacaksanız okuyucu odalarının yanındaki kapılardan girerek ulaşılan üst katlarda carrel'ler var, bireysel çalışma mekanı olarak tercihe şayan bence.
  
  son not: bnf'i kullanıp çözmesi gereken herkese şimdiden kolaylıklar diliyorum.