namık ismail

• özellikle kadınları ve çıplakları ile ünlü ressam. bunlar osmanlı döneminden cumhuriyet türkiyesi’ne geçişte kadının birey olarak kazandığı statüyü adım adım gösterir niteliktedir. osmanlı’nın batılılaşma döneminde bir moda olarak resim, müzik eğitimi alan ve yine bir modaya uyarak ev içinden dışarı çıkan kadın, cumhuriyet döneminde modernliğin göstergesi olarak cumhuriyet rejimi tarafından öne çıkarılır. modernleşme projesinin temeline oturtulmuş ve ilerleme ile eşdeğer tutulmuş olan modern kadın imgesi, namık ismail’in resimlerine de yansır. osmanlı döneminde her ne kadar elit bir kesimde kadın modernleşse de, namık ismail’in ünlü “sedirde uzanan kadın”ı, kadının yine eve ait bir süs eşyası niteliğinde görüldüğünün kanıtıdır. buna karşılık pek çok kadın resminde namık ismail, çarşafını ve peçesini atan modern kadını betimlemiştir. cumhuriyet döneminde, modernleşme projesinde kadına atfedilen öneme koşut olarak kadın, ağırbaşlı kıyafeti ve açık yüzü ile modernleşmenin simgesi haline dönüşür ve böylelikle batı’nın doğu kadını imajının da yıkılması amaçlanır.tüm bunlar namık ismail’in kadınlarında da kendini gösterir.
  
  çıplakları ise, başlıbaşına bir olaydır namık ismail'in. özellikle 1922 yılında galatasaray sergisi’nde “üryan” adıyla sergilediği “çıplak”ı büyük yankı uyandırır. bu dönemde ayine dergisi’nde (s.52, 16 ağustos 1922) haydar şevket tarafından yayınlanan bir karikatürde, sergiyi gezerken resmin önünde duran iki kişiden birinin diğerine dönüp “bari altına adresini de yazsalardı” ifadesi, namık ismail'in çıplaklarında erotizmin, dişiliğin had safhada olduğunu gösterir. alışık değildir istanbullu tabii çiçek-böcek dışında birşey görmeye, hele bir de söz konusu olan çıplak ise daha da alevlenir ortalık. hoş, alevler sönmüş değildir de . namık ismail'in bir müzemizdeki çıplağı, geçtiğimiz aylarda müstehcen bulunup da teşhirden kaldırılmıştır.