sözlükçülerin başından geçen doğaüstü olaylar

• birkaç saat önce yaşadığım, 32 yaşımda annemin yanına yatmama sebep olan olaydır mesela.
  
  bu hafta benim için düğün hazırlıkları nedeniyle çok yoğun bir hafta oldu, izinliyim. sevgilimin anne babası rahmetli olmuş yıllar önce. bu tarz hazırlıklar olunca da sürekli bu mevzuyu düşünüyorum. “keşke onlar da hayatta olsaydı, şöyle olsaydı, böyle iyi olurdu” gibi muhabbetler dönüyor annemle. damadına düşkün maşallah, istiyor ki o da tam olarak mutlu hissetsin.
  
  bu sabah tuvalete kalktım, saat 06:30. hatta önce annemin uyandığını duydum sonra ben uyandım. (annem de duymuş zaten beni) neyse yatağıma döndüm, ben hep cenin pozisyonunda uyurum.
  
  yattım, kulaklığımı taktım (konuşan; bir belgesel gibi şey açıyorum o beni hemen uyutuyor diye. yoksa hazırlıkları planlayıp uykumu kaçırıyorum) dinliyorum daha. uyanığım yani. birden odamdaki eşya (tuvalet masası) eski yerine geliyor( gelmiş yani ben o halde görüyorum). kafamın üstünden bir rüzgar hissediyorum. gözüm açık. ürperiyorum. sonra tuvalet masamın üstünde 2 tane çerçeve görüyorum içindeki fotoğrafları görmüyorum ama rahmetli kayınvalidem ve kayınpederim olduklarından his olarak eminim. fotoğrafların önünden morciverr bir duman geçiyor ve ben şok. (bunlar sanırım 3-4 sn de oluyor bu arada)
  
  birisi benim arkama, yatağıma oturuyor. korkutmuyor aksine şefkatli diyebilirim ama ben çok korkuyorum yalan yok. sonra kolumda bir ağırlık, elini koymuş gibi. ben ihlas ve fatihaya başladım, içimden herhalde dua istediler diyorum. o kadar açık ki zihnim. bu arada kayınpederim olduğunu düşünüyorum çünkü bir erkek sesi bana “suri” diyor iki kere. çok korkuyorum, dönemiyorum da arkama. gözlerim açık ama artık fotoğrafların olduğu yere değil boşluğa bakıyorum çünkü karşılaşmaktan korkuyorum. duamı 2. kez tekrarlamaya başladığımda yavaşça kalkıp gittiğini fark ediyorum.
  
  bir süre daha kalakaldım. korktum. kalkamadım. sonra koşarak annemin yanına gittim saat 07:16 idi. anlattım. annem ses etmedi, sarıldı. anlamına baktık ibranice’de prenses osmanlıca’da zahiri, gerçek olmayan demekmiş suri.
  
  tabii ben kurmaya hazır. acaba sevgimiz zahiri mi adamcağız beni mi uyarıyor diye düşünmeye başladım. keşke bende de prenses sendromu olsa da bunu değil diğerini düşünsem.
  
  ne ki bu ya? anlayan bilen var mı?