• yersiz yurtsuzluğun son demidir. bir annenin evladı olmayı yalnızca sosyal bir norm olarak algılamaya başladığın andır. dini kaygılarınla da bağlılığını sürdürebilisin: cennet onun ayakları altındadır, evet, ve onu üzmemek kırmamak için sevgilinden ayrılabilirsin de, müstehaktır. ancak bunlar birşeyi değiştirmez, sen sadece sosyal bir varlık olarak o annenin oğlu(kızı) olduğunun farkındasındır. tıpkı daha önce farkettiğin, bir babanın oğlu olmamak ve bir kardeşin abisi olmamak ya da bir ablanın kardeşi olmamak vesaire gibi.
    eğer annenin evladı olmadığının farkındaysan artık o evin de senin asıl evin olmadığının farkındasındır. ve hiçbir yerde hiçbir zaman alternatif bir anne olmayacağı gibi alternatif bir ev de yoktur. yağmur yağarken ıslanmaktan yorulduğunda ya da sıkıldığında başını bir şemsiyenin altına sokmak istersen, bir çatı bul ve altında dinlen. yağmur dindiğinde veya sen yeterince gücünü topladığında yeniden çık o evden ve yola koyul. evet, özgürlük bu değil tabii ki. ama biliyorsun sen artık, bize hiç de heyecan vermeyen bir yalandır özgürlük. önce kendini hisset* ve sonra bütün insanları ve kentleri. ya da ikisini birlikte yap.
hesabın var mı? giriş yap