ekşi itiraf

• uyuyamadım.
  nolur anneme bi şey olmasın.
  
  kocaman kadın oldum.
  uzun zamandır erkek egemen işyerinde savaşarak çalışıyorum. ve dişliyim, kolay kolay ezilmiyorum.
  evlendim. yuvam ayrı. hayatım ve yolum ayrı. yaslanacak bir dağım var.
  ablam var. kedi köpek gibi birbirimizi yesek de biliyorum, var. koş desem, yetiş desem gelir. var.
  
  ama bugün anneme bi şey olsa ne kadar kimsesiz, savunmasız, yalnız ve korkmuş hissedeceğim yüzüme vurdu. sanki ona bi şey olursa hayatımdaki tüm savunma sistemim çökecek, duvarlarım yıkılacak ve ben kocaman bir savaşın ortasında çırılçıplak kalacağım.
  
  babam öldüğünden beri "anneme bi şey olursa nasıl yıkılmadan devam ederim bu yola" sorusunu bulmaya, "en az hasar alarak nasıl yaşarım acaba" sorusunu yanıtlamaya çalışıyorum ama bulamıyorum.
  
  anne, sen benim kimsemsin. gidersen dünyadaki tüm kötülükler beni bulmuş gibi hissedeceğim ve ne olur gitme. kendine ve ciğerlerine ve kalbine ve beynine iyi bak. ne olur kendine iyi bak. ve benimle geçirebileceğinin en uzunundan vakit geçir. ne olur benden önce gitme bi yere.