35 entry daha
  • yeryüzünün en saçma olaylarından biridir ve çoğu zaman utanç verici anıların gün yüzüne çıkmasıyla sonuçlanır.

    her gün görüştüğün insan birden yabancı biri olup çıkıverir ve hakkında saatlerce düşünmene rağmen tek kelime yazamazsın. en son kıyıda köşede kalmış, zamanında gülmediğin dandik bir anı bulup yazarsın, sonra yazdığına bakıp "ne yazdım la ben?" diye şok olursun. kelimeler başkasına aitmiş gibi gelir.

    yok kardeşim, başkasıyla ilgili yazmak gerçekten yetenek işi ve bazı insanlar bu konuda tam bir fiyasko. üzerinden zaman geçtikten sonra yazdığı şeyden utanmayacak olan çok nadir çıkar.

    sanki lisede bu çileye katlanmak yetmiyormuş gibi bir de üniversite ayağını çıkarmışlar. gerçi lisedeki daha kötü. sınav zamanı, her dakika ders çalışman lazım ama sen sabahlara kadar başkalarıyla ilgili bir şeyler uydurmakla meşgulsün. zamana yazık. dolabımın en arkasına teptiğim ve yokmuş gibi davrandığım lise yıllığı için yapabileceğim en iyi şey yanına arkadaş bulmak olurdu ki ona da üniversite yıllığı deniyor.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap