diario de andres fava

• cortazar'ın fevkalade romanı seksek'i okuduğumdan beri hiçbir aşk romanı aynı tadı vermedi. dahası mezkur roman bölünmüş benlik anlatıları arasında deneysel bir zirve idi ve akıldan çıkmayan şiirsel cümlelerle, felsefi fikirlerle ve varoluşçu betimlemelerle örülüydü. şimdilerde böyle romanlar yazılmıyor.
  
  seksek'in ardından hiçbir cortazar kitabı da aynı tadı vermeyecektir; öyküleri hariç!
  
  kitaba gelince:
  
  insanın kendisi olması imkânsızdır. kendilik düşü bir şakadan ibarettir. maskelerimiz ortama göre değişirken bir kimlik inşa etmek olası mıdır? cortazar edebiyatı işaret ediyor.
  
  yaşam edebiyat yoluyla yeniden kurulabilir mi, edebiyat yaşamın kendisi değilse eğer! buradan kimliklerin güldürüsü epey bir malzeme yaratıyor.
  
  fava'nınki düşlerden, anekdotlardan ibaret bir kurmaca ise gördüğümüz ve göründüğümüz bir düş içinde düşten ibaret değil midir? poe'ya selam.
  
  postmodern edebiyatı seven okurlara özellikle tavsiye ediyor, sahici edebiyatın kendisi gibi namuslu, popülariteden uzak keşifler diliyorum.