arachne

• yunan mitolojisindeki en sevdiğim hikayelerden biridir. ayrıca örümceklerin fantastik kurgularda kadın olarak simgelenmesinin nedenidir. (lord of the rings, it gibi)
  
  yukarıda yazarlar uzun ve güzelce anlatmış fakat özetlemek gerekirse; ölümlü, köylü ve güzel bir genç kız örgü işinde pek iyidir. tanrıça ile boy ölçüşecek kadar kendine güvenir. ve bunu kendine saklamaz. tanrıçanın kulağına kadar giden bu beylik lafları üzerine athena hem merakını gidermek hem de kıza nasihat vermek amacıyla yaşlı kadın kılığında gider lidyalı kızla konuşmaya. çünkü bu ölümlü kız ‘kibir’ yapmaktadır. fakat nasihatler işe yaramaz, tanrıça özüne döner ve bizim güzel kızımız arachne ile çileden çıkan tanrıçamız athena hünerlerini yarıştırmaya karar verirler.
  
  athena, poseidon ile atina kalesinin ismini kararlaştırmalarını anlatır. tanrılara yaraşır bir hikayeyi konu eder örgüsüne/ nakışına.
  arachne ise genç kızların tanrılara olan aşklarını anlatır. tam da bir ölümlüye yaraşır şekilde...
  
  hikayenin bundan sonrası iki farklı şekildedir. bir tanesinde tanrıça kazanır, lidyalı kızımız gururuna yediremez kendini asar.
  diğer versiyonda arachne kazanır. athena nakışları parçalar, kızı tartaklar; arachne gururuna yediremez kendini asar.
  
  öldükten sonra athena merhamet gösterir ve yaşama döndürür. fakat ince uzun hünerli parmakları artık bacaklarıdır. o bir örümcek olmuştur. hikaye roma mitolojisinde de farklı isimler ile geçmektedir.
  
  her örümceğe lanetli bir genç kızmış gibi bakmak garip bir his.