çocukken hayvanlara yapılan işkenceler

• pişmanlık duyduğum hadiselerdendir. nasıl bir vicdansız varlıksam sokağın kenarında gördüğüm işine gücüne bakan karıncaları elime alır tek tek kollarını bacaklarını koparır sonrasında nasıl hareket ettiklerini gözlemlerdim. bunu yaparken de acı çekip çekmediklerini düşünmez, kendime göre ‘deney yapıyorum’ düşüncesiyle işkence ederdim.
  yaptıktan sonra köpek gibi pişman olup karnıma ağrılar girmişti ‘neden böyle bir şey yaptım’ diye ağlayarak.
  büyüdükçe de aşırı duyarlı ve hassas bir insan olarak evrildiğimden yolda yürürken karıncaların üstlerine basmayayım diye hep yere bakarak yürüyorum.