öz şefkat

• insanın belki de çok tipik olarak kendine ''takma kafanı , olur böyle şeyler'' diyebilmesidir.
  
  velhasıl pekçok kişinin bu noktaya varması yıllarını aldığı gibi, hatrı sayılır bir grup insanımız bu noktaya varamadan bu dünyadan geçip gitmekte.
  
  ekşi sözlükte ayrılık ve aldatma üzerine çok şey okudum, bir tanesi eski sevgili teması , o da çok önemli. her ayrılık sonrası kendime yaptıklarım aklıma geldi. dürüst olmam lazım, ayrılık sonrası ne yaşadıysam kendim kendime yaşattım. bir kısmımız, ayrılık sonrası , kendimizi perişan ediyoruz.
  
  ne zaman birileri kötü davransa, dolu gözlerle aynaya bakıp '' sana müstehak'' diyor musunuz? ben çok dedim mesela , yapılan her kötü muameleyi hak ettiğimi düşündüm.
  
  kendinizi yok etmek istiyor musunuz? aa durun, intihardan bahsetmiyorum ama ona da geleceğim. mesela tırnaklarınızı üzerinde hiç tırnak kalmayıncaya kadar kemirdiniz mi? ben çok kemirdim mesela. canım acısa bile devam ettim.
  
  bir sabah kalktığınızda hiç geldi mi aklınıza ''ölsem rahatlar mıyım'' diye. benim çok geldi mesela. insanın kendisinden ölesiye nefret edip , bu dünyadan silmek istemesinin ne demek olduğunu ben biliyorum mesela.
  
  belki o bir yudumunu almak için amacından çok farklı olarak canlılığımızı feda ettiğimiz anne sevgisini alamadığımız için sevemedğimiz kendimizi sevebiliriz. ben sevdim mesela.
  
  sözün özü, öğrenilen bir şeydir.