öğrenciyken yaşanmış unutulmaz garibanlık anısı

• özel üniversitede burslu okuyanların çoğunun yaşadığı durumdur aslında. arkadaşlarının son model arabaları vardır ve sen ay sonunu getirme kaygısıyla saçlarını döküyorsundur. adlarını bilmediğin bir sürü kıyafet mağazası vardır, gidemediğin onlarca restoran. aslında gariban değilsindir sadece kapitalist babaların şımarık bebeleri arasında kalmışsındır.
  özel okulun yemekhane parasını veremediginde
  (bkz: üniversitelerdeki yemekhane ücretleri) yurda gelip sabahtan kenara sotelediğin ekmeği krem peynire sürdüğünde "lan ben garibanım heralde" dersin.
  ya da soğuktan, kardan göz gözü görmezken elinde bavul taksiye binemezsin de 3 vesaitle yurduna varmaya çalışırsın.
  daha nicesi de var ama gözüme toz kaçıyor, anlatamıyorum sözlük.
  yaz gelince kışlıkları, kış gelince yazlıkları alma fikri bile garibanlık gelir insana. aslında olması gereken budur ama sen bunu büyüdükçe anlarsın.