geceye bir şiir bırak

• yalnızlığa kelimeler
  kapıyı kapatınca yalnızlaşıyor insan.
  her şey yine yerli yerinde!
  kitaplar, koltuklar, sandalye, saksıdaki çiçek...
  hala duruyor bardağın dibinde iki yudum çay tortusu, üşümüş kalmış.
  giderek yalnızlaşıyor insan
  akşamları daha bir iştahla içiyor şarabı,
  alışıyor kendi kendine konuşmaya.
  akşam olunca yaşlanıyor insan, günden güne beyazlıyor.
  geçmiş bazen kara bir leke yüreğinin ortasında, sızlıyor duraksız
  bazen de yeşeren bir umut oluyor
  kapıyı kapatınca yalnız kalıyor insan
  ne sen, ne ben, ne de biz kalıyor,
  akşam vakti her şey kararıyor.