• bir ara boyle mi olacaktı şekline bürünecek diye beni korkutan, yüreğimi ağzıma getiren bir filmdi; nasıl bir hava veriyor film insana anlayın efem.

    --- spoiler ---

    yani gay olduğundan şüphelenilen koca biraz düşünse, "pek çok gay yazıyor bana, bir bildikleri vardır herhalde, deneyelim; zaten karı da yıkanmayı boşladı." dese.
    zengin ailenin servetine bir şey olsa, fakirleşseler, her türlü rezilliği çekseler.
    olivia zaten o tandansı yakalamıştı**, ama kaşmirli zengin bozdu o havayı, kahpe kader!

    --- spoiler ---

    film insanı kendine o kadar bağlayamıyor, hep bir mesafe var seyirciyle arasında; bu ne iyi ne de kötü bir şekilde hizmet ediyor filme, "öyle işte" deyip, geçmenize sebep oluyor.
    sıçrama noktaları genellikle anlık görüntülerden ibaret, geri kalan kısımlarda diyaloglar filme daha hakim.
    arada gerçekten hoş geyikler yakalanabiliyor*, bu şekilde "sen, ben gibi geyik yapan" karakterlerle bir bağ kuramıyoruz yine de. kültür farkı burada biraz etkili olmuş olabilir.

    tam böyle beğendim mi, beğenmedim mi, bilemiyorum, ama "göremediğim yönlerini göreyim" diye ikinci kez izleyecek değeri vereceğimi de sanmıyorum.
  • her güzel şey gibi biten promosyon kozmetik ürünlerimle vedalaşırken aklıma olivia karakterini getiren film.
  • jennifer aniston'u hizmetçi kıyafeti ile görmüş olmanın, bittiğinde elde kalan tek şey olacağını hiç tahmin edemeden başlayıp birşeyler olacak heralde lan diye beklerken öylece biten film.

    haftasonu işin yoksa film çekek mi gibi bir diyalogdan doğmuş gibi geldi bana.

    angelina için jennifer terkedilir mi ayrıca? bu brad pitt insan değil arkadaş.
  • neden bu kadar underrated olduğunu hiç anlamadığım film.
    benim pek sevdiğim bir tarz, bir kaç sıradan hayata bir kaç günlüğüne konuk olmak...
    soundtracki bir harika..

    --- spoiler ---

    sonu ise ayrı güzel:"its okay - i have problems too"
    umarım olivia kaşmir ceketli arkadaşla forever mutlu olur-**

    --- spoiler ---
  • saçma sapan bir film. normalde derdinizi sikeyim denkliksizliklerinden dolayı çoktan kopup bitmiş olması gereken arkadaş ilişkilerinin senaryo zorlamalarıyla devam ettirdikleri film olmuş.
  • gerçekten gereksiz bir film.

    hani jennifer aniston var diye izlemeye kasıyosun ama olmuyor.
  • huzurlu ve cok doğal buldugum bir filmdir. final sahnesiyle beni kalbimden vurmuş filmdir aynı zamanda.

    --- spoiler ---

    ilişkilerimizde hiç yapmadığımiz bir şey olan iliski yasadigimiz kisinin sorunlarini çözmek yerine onu sorunlariyla kabul etme fikri bana çok mantıklı geldi. çünkü dusunsenize sorunsuz bir insan yok gibi bir sey.

    --- spoiler ---
  • aşırı sıkıcı ve iç bunaltıcı bi film
  • -spoiler değil ama yine de koyayım-

    “aha jennifer aniston ve kız kankaları. kesin klasik bir romantik komedi” diye düşünerek başladığım ama asla öyle olmayan depresif ama güzel bir film. nedense kendimi o kaybolmuş, hayatının sınırlarını çizemeyen, saçma bir yerde takılıp kalmış ama bunun depresyonunu bile hissedemeyecek kadar hissizleşmiş olivia’ya çok yakın hissettim. jennifer aniston’ın baya iyi oyunculuğunun da bunda rolü var tabii. hayat gerçekten böyle birşey, birbirinden ayrı düşüp yabancılaşmış arkadaşlar, hala arkadaş kalmaya çalışıp olduramayışları, aslında büyük olan küçük dertler, bunları saklamaya çalışma çabaları, sosyal maskeler, o maskelerin bir türlü olmayışı... ve en son vurucu sahnesi. “ıt’s ok. ı have problems too.” hayat sonu mutlu sona bağlanan birşey değil. problemli bir şey. böyle yaşayıp gideceğiz, ve hayatımızın son gününde bile problemlerle, olduramayışlarla veda edeceğiz dünyaya.
  • aslında konusundan dolayı işler ne zaman sarpa saracak acaba diye büyük bir merakla izlemeye başladığım, en son film bittiğinde şimdi bu dram mıydı, komedi miydi, romantik miydi dediğimde e)hiçbiri seçeceği seçtiren film.

    bence dramın da komedinin de dibine vurulabilecek bir konuya sahipken harcanmış film olmuş. bir plot twist bekledim, o da gelmedi.
hesabın var mı? giriş yap