fusi

• baltık denizi kenarında bir geminin baş kasarasında kahve içerek denizi seyreden adam evine ne zaman gideceğini tam olarak bilmemektedir.
  2 ay olmuştur şehrinden ve evinden ayrılalı, birçok ülkede birçok limana uğramıştır çalıştığı gemi, o da bir sürü şehri gezmiştir vakit buldukça...
  
  şimdi st. petersburg’dadır.
  evinden 1400 mil uzakta…
  üzerinde, hazırladığı öğle yemeğinden kalan kokular durmaktadır.
  kızarttığı orkinosların, ringaların, haşladığı patateslerin, sosislerin, brüksel lahanaların kokusu tenine sinmiştir.
  
  buna alışmıştır.
  17 kişiye her öğlen ve her akşam yemeği o hazırlar.
  
  cep telefonu çalar, bakar tanımadığı bir numara…
  - gunnar jonsson’la mı görüşüyorum?
  - evet, ben gunnar…
  - ben film direktörü dagur kari seninle birlikte bir film yapmak istiyorum…
  
  dagur kari’yi tanır.
  buzdan hayaller nói albínói ve iyi yürek the good heart filmlerini severek izlemiş ama çok da şaşırmıştır.
  
  gemilerde aşçılığa başlamadan önce birkaç filmde, dizide figüranlık yapmıştır ama genellikle hiç konuşmadan oturan adamı veya arkadan geçen vatandaşı canlandırmaktan öte bir rol değildir bunlar ve oyunculuk konusunda hiçbir eğitimi yoktur.
  
  kabul eder.
  kari, ona senaryoyu mail ile gönderir.
  kari tam 4 yıl önce gunnar’ın figüranlık yaptığı bir dizide televizyonda onu bir anlığına görmüş ve tipini çok enteresan bulmuştur.
  
  4 yıldır kafasında yazdığı senaryoda sadece onun ne iş yapacağı konusunu netleştirmemiştir.
  bir gün uçağa bindiğinde pencereden dışarı bakar ve apronda uçağa bagajları yükleyen adamları görür ve fusi'nin yapacağı işe, işte o an karar verir.
  
  filmde şöyle güzel bir sahne vardır.
  
  fjola: gerçek bir aşçı oluyorsun fusi…
  
  fusi olmasa da gunnar gerçek bir aşçıdır aslında…