• george orwell tipi mutsuzluk tanımı, george orwell tipi basit insanı aşağılama da denilebilir. belki hepsinden biraz... okuduğun bir metnin duygularını nasıl hızlı bir şekilde dibe sürükleyebileceğini kanıtlayan türden tanımlardır. belki de olmaktan korktuğum kişiyi bu kadar güzel tarif ettiği için bu kadar etkilenmişimdir.

    "walter amca'yı ele alalım....... korkunç sarsak göbeğine, bronşitli sesine, geniş, solgun, daha çok sargent'in henry jame portresini andıran, çekingen bir gurur ifadesi takınmış yüzüne, saçları tamamen dökülmüş kabak kafasına, solgun torbacıklı gözlerine, boşu boşuna yukarı kıvırmaya çalıştığı sarkık bıyığına baktığınızda, zavallı amcanın bir zamanla genç olmuş olduğuna asla inanmazdınız. böyle bir varlığın damarlarında yaşamın titrediğini hissetmiş olmasını akıl alır mıydı hiç? doksanların başında bile matematiksel açıdan genç olduğunda, hayata şöyle ya da böyle asılmış mıydı? birkaç örtülü, gönülsüz kahkaha, belki.... sönük barlarda birkaç viski, bir iki dans partisi, gizli gizli bir iki genel ev seferi; hani o akşam olup da müze kapandıktan sonra mısırlı mumyalar arasında gerçekleştiğini hayal edebileceğiniz türden karanlık, sönük cinsel ilişki. ondan sonra da iş hayatında başarısızlık, yalnızlık ve tanrı'nın uğramadığı pansiyonlarda tıkılıp kalmak."
hesabın var mı? giriş yap