huzurevindeki yaşlıların bayramını kutlamak

• her bayram o gözlerindeki sevinci görmek için imkanlar gereğince aksatılmaması gereken hareket.
  
  bugün güzelbahçede zamanında 3 dil bilen bir amcamızla tanıştım. zamanında amerikaya gittiğimi duyunca ingilizce konuşmaya başladı. o kadar istekli ki konuşmaya ve o kadar güzel kuruyor ki cümleleri ülkenin çoğu gencine taş çıkartır. onun sırf şu sohbet sebebiyle yaşadığı mutluluğu görmek çok farklı bir duygu. yada bu konuşmaları dinlerken espri yaparak konuya katılan bir teyzemiz o gözlerindeki mutluluğu dışarı saçıyor resmen.
  
  hayatınızdaki belkide önemsiz bir yarım saat o insanlar için öyle değerli ki. gitmekten görmekten kaçınmayın pişman olmayacaksınız emin olun .
• bayramda olmasa da her zaman öncesinde gitmeye çalışırdım. bu sene hastalıkla uğraşmaktan, bu ritueli gerceklestiremedim ama onların her gün birilerini görmeye ihtiyacı var, bayramdan sonra artık...
• lisedeyken arkadaslarimla yaptigim eylem.
  
  arkadaslarimla huzur evindeyiz.
  
  teyzeler: zengin cocuklarina inanma evladim. zengin cocuklarina güvenme.
  ben: tamam teyze.
  teyzeler: bak benim torunuma. zengin cocuguna inandi. bak noldu.
  ben: hmm
  teyzeler: zengin cocuguna inanma. uzak dur onlardan. torunuma da cok dedim. dinlemedi. bak ortada kaldi. zengin cocuklarina inanma. cocuklariyla ortada kaldi.
  ben: tamam.
  teyzeler: zengin cocuklarina inanma. bak bilmemkimin damadina. o da zengin cocuguydu. tabiii. o da...
  
  sonraki yillarda baska yasli teyzeler, alakasiz yerlerde zengin cocugu bulmami söyledi, ama benim aklima bakimevindeki teyzeler daha cok yatti. zengin cocuklarina inanmiyorum, ama huzurevine de sonrasinda gidemedim. aslinda yine gidilebilir.
• çok isteyip de yapamadığım harekettir.
  
  normalde çok duygusal biri olmasam da yaşlılara karşı aşırı şekilde zaafım var.onlarla bir araya geldiğimde aşırı şekilde duygusallaşacağımı biliyorum.onların dertlerine,üzüntülerine,sevinçlerine ortak olurken kendimi tutamayacağımı gözümden yaş geleceğini biliyorum.çünkü kimbilir ne zorluklar yaşıyorlar.kimisinin ailesi terketmiş,kimisinin çocukları bakmamış,kimisinin hayatta kimsesi yok.
  
  bunları dinledikçe içimden bir parça kopacak ve sohbet ettikçe onlardan hiç ayrılmak istemeyeceğim bunu biliyorum.o yüzden kendimde bu gücü göremiyorum.benim gibi duygusallığa teslim olmayıp yaşlılarımızı güldüren ve hoşça vakit geçirmesini sağlayan herkesten binlerce kez allah razı olsun iyi ki varsınız güzel insanlar.
• geçen bayram 4 yaşındaki kızımla yaptığımız olay. yaşlıların bu kadar çocuk özlemi çektiğini tahmin bile edemezdim.
  
  bir de benim ufaklığa geçen bayram barış manço'nun "bugün bayram" şarkısını öğretmiştim. ufak bir şov yaptık, bizimki ilgiden şımarıklıkta zirve yaşadı tabii..
  
  çoğu yaşlının gözü de doldu tabii, içi burkuldu. iyi mi kötü mü ettik bilemiyorum.
  
  bir daha gider miyiz onu da bilemiyorum.
• yaşlanmayı başarabilirsem huzurevinde iken beni ziyaret edenler beni mutlu etmeyecektir. sevdiklerimin ilgisi umurumda olacaktır muhtemelen. huzurevindeysem zaten o ilgi bana gösterilmemiştir de oradayımdır. o yüzden huzurevinde ziyaret edilmem yüzüme sahte bir gülücük yerleştirebilir en çok. o yaşa erişeceğimi de düşünmediğimden galiba benim problemim değil bu.
• kestiğiniz kurbanı da paylaşın onlarla.
• bırakın huzurevindeki yaşlıları bayramlarda ziyaret etmeyi, oturduğu semtin yakınlarında kaç tane huzur evi var ya da var mı, bu konuda bilgi sahibi olan kaç insan çıkar karşımıza... malesef durumumuz bu...