• k harfine g diyen zihniyet dediğin, senin anan/baban kısacası atandır. zihniyetmiş.. sanki sanarsın adam kasıtlı yapıyor bunu. bu bir lehçedir, yetişme tarzıdır, yöresel farklılıktır.

    bir de cemiyet hayatında bu lehçeyle konuşan insanlara kentsel kangren bir önyargıyla bakan ve kakan kılkuyruklar var. buradan onlara sesleniyorum ! ver müziğiii ! biiiz gonyalardan, gayserilerden, togatlardan gelmeyiiiz ! biiiiz garacaoğlanın, gastamonulu ercülerin, angaralı turgutların oğullarıyız! biiiiz hamçögeleyiz biiz, biz götü götüvereniz.. götüz biz.. evet.

    ben gınıyorum şahsen..
  • bu adamlardan birine bir gün dedim ki:

    - karpuza da garpuz diyo musunuz?
    +yok, o çok gaba gaçıyo.

    dedi. aslan olum baba dedi.
  • tohat diyerek konuyu savuşturuyorum.
  • q diyen ergenlerden daha yeğdir.
  • ankaralı mıdır yozgatlı mıdır bilmem ama eğer kasıtlı olarak k harfini g diye telaffuz ediyorsa dünyanın en itici insanıdır...iç anadolu'nun yerel halkı böyle alışmış böyle konuşuyor da üniversitede okuyan genç adam çok marifetmiş gibi angara bebesiyiz modunda takılıyor ya al götür iç anadolu bozkırlarının ortasına bırak görsün gününü diyor şeytan...ağzına yakışmıyor, doğal değil bir kere ama anlamıyor ki...

    gavat...
  • çorum'da bir ilkokulda öğretmen öğrenciye sormuş.

    - g ile başlayan bir organımızı söyle bakalım.
    - gulak
    - oğlum o kulak.. başka birşey söyle
    - garnım

    bir de bizim köyden* bir anti örnek. şimdi ben istanbuldayım, hani kibarlık falan öğrendim ya. halacım da benim bu kibarlığıma ayak uyduracak:

    - oğlum kofret yer misin?

    (muhtemelen gofret kelimesini yöresel ağız nedeniyle öyle kullandığını düşünüyor)
  • malatya’da tut’a dut, meyve olan dut’a da tut denilmesinden komik degildir.
  • bir de bunun b yerine p; t yerine d; c yerine ç diyenleri de mevcuttur.

    abla -> apla
    ibne -> ipne

    tatlı -> dadlı
    tane -> dane

    pencere -> pençere
    tencere -> tençere

    ortak kullanım olarak örn:

    tabanca -> dapança
hesabın var mı? giriş yap