kaktüs and teksas

• bir birhan keskin şiiri.^*
  
  1
  
  size,
  bu odanın alacakaranlığından,
  okyanusundan, beni boğan dalgalarından,
  tenimde kalan tuzundan ve
  yastıklarda kuruyan gözyaşından
  hiç bahsetmedim.
  
  size,
  nasılsın diyerek başlayan telefonlarınıza
  (garip, tuhaf aslında)
  beyaz bembeyaz tabiatımla
  'iyiyim' diyorum.
  yani aslında korkuyorum
  bütün bunlar kıyamet
  bütün bunlar cinnet
  bütün bunlar cinayet demeye
  bir daha düzeltilemeyecek sözler
  söylemeye korkuyorum.
  
  telefonla birlikte ışığı da kapatıp
  bol şanslar deyişiniz, şanslar deyişiniz, deyişiniz
  çınlarken içimde,
  bunun beni ne kadar kırdığından
  hiç bahsetmedim.
  bahsetmediğim çok şey var daha
  yaz çiçekleri, cam çiçekleri ölüyor
  akşamın altını, gümüşe dönüyor
  bunlar da önemli elbette
  en az,
  bana ihaneti öğrettiğiniz
  bana kanatlarımı bıraktırdığınız kadar.
  
  2
  
  odadaki ısığı
  tenimdeki tuzu kırdım
  yastıklarda kuruyan gözyaşını,
  ufku
  terk ettim
  söz kirlendi,
  kendi uzayımda kendime
  garsonluk etmekteyim.
  
  3
  
  sizinle yaşadığım her şey kıyamet,
  sizinle yaşadığım her şey cinnet,
  sizinle yaşadığım her şey cinayetti.
  ruh kirlendi,
  kalbimin kenarında atını durduranlar için
  akrep beslemekteyim.
• kim bağışlayacak beni'den pek güzel bir birhan keskin şiiri.
  
  "...
  size,
  nasılsın diyerek başlayan telefonlarınıza
  (garip, tuhaf aslında)
  beyaz bembeyaz tabiatımla
  "iyiyim" diyorum.
  ..."
• bu şiiri çok seviyorum.
  bu elbette sizi ilgilendirmiyor.
  ama ben yine de çok seviyorum. iyi ki yazdın birhan keskin.
  
  bana ihaneti öğrettiğiniz
  bana kanatlarımı bıraktırdığınız kadar.
  
  ve ben kalbimin kenarında atını durduranlar için akrep beslemekteyim..