kardeşlere yapılmış anlamsız eziyetler

• dünyanın en mükemmel, en eşsiz hediyesi olduğunu düşündüğüm halde yine de benim oyuncağım olmaktan kurtulamamış olan kardeşime benim de uygulamış olduğum eziyetlerdir.
  
  öncelikle abi ve ablaların küçük eziyetleri, asla kardeşlerine zarar vermek için yapılmaz. bunu belirtmek isterim. onların tek amacı kardeş ile vakit geçirirken biraz eğlenmektir.
  
  * örneğin, ilk 1 yaşlık döneminde ben de diğer pek çoğunuz gibi kardeşimin suratına hızlıca üflendiğinde nefes alamadığını fark etmiştim. önce üflüyordum; nefes alamayıp kasılıyordu. tabii abartmayıp hemen sona erdiriyordum. böyle heyecanla ellerini çırpıp gülüyordu. bence o da bundan keyif alıyordu. (sonradan öğrendim ki bu bir bebeklik refleksi olan morro refleksi imiş.)
  
  * o 4-5 yaşlarındayken ben 11-12 yaşındaydım ve bazen kardeşimi elinden tutup ilçemizde birkaç tur gezdirirdim evin etrafında. zaten ilçemiz küçüktü ve öyle trafik falan da yoktu. evin köşesini dönüp görünmediği bir açı bulduğumuzda hemen suratıma telaşlı bir ifade vererek “kardeş t. neredeyiz? evimiz nerede? kaybolduk!” derdim. bizim ufaklık birden ağlamaya falan başlardı. tabii sonra dayanamayıp yine sarılıp teselli eden de ben oluyordum, çünkü abi/ablalık bunu gerektirir. önce ağlatır, sonra ise tek desteği siz olursunuz.
  
  * bu gezmeler sırasında bazen elini tutarken, ona “sen benim elimi 10 kez sık, ben senin elini 1 kez...” derdim. garibim, kabul ederdi hemen. onun gücü ne kadarcıktı ki? sonra ben 5 parmağını yan yana getirip kemikleri birbirine denk gelip çok acıtacak şekilde sıkardım. kardeşim bundan nefret ederdi ^*
  
  * bir de gerçekten çocuğa üst seviye korku yaşattığım anımız var:
  ben 9.sınıftaydım, kardeşim de 9 yaşında... o zamanlar ayrı odalarımız yoktu. ikimiz aynı odada kalıyorduk, yataklarımız karşılıklıydı. birden yatağımdan kalkıp sanki 3 sene öncesindeymişim gibi davranmaya başladım. “lise sınavlarına girmediğim, son harry potter filminin çıkmadığı” dönemdeymiş gibi konuşuyordum. kardeşim, beynimde bir şey olduğunu sanıp ağlamaya başladı, uzun süre teselli edemedik. sanırım gerçekten gaddarım.^*
  
  * kardeşim alerjiktir. burnuna dokununca hapşırmaya başlardı. ancak öyle böyle değil; bir seferde 30-40 kez hapşırırdı belki. tabii böyle bir durumda benim yapmam gereken tek şey burnuna dokunmak oluyordu.
  
  çocukluğum böylesine güzel, eğlenceli geçti ise, seninle ilgilidir tatlı kardeşim. iyi ki varsın. umarım sen de eğlenmişsindir ^*
• tamamen can sıkıntısından duştaki abiye soğuk suyu kafasından aşağı dökmek.
• küçükken evde tek kaldığımızda ölmüş taklidi yapardım.o da başımda "abla ölme"diye ağlardı. ahaha bunu niye yapmışım ya :)
• kardeşim küçükken mösyö dememize çok sinirlenirdi (sebebini hala bilmiyoruz). bazen sinirden ağlattığımız olurdu. ^*
• geceleri korku hikayeleri anlatırdım sonra yanımda yatmak isterdi.ben 2 lira karşılığında yatağın dış tarafında, 5 lira verirse duvar tarafında yatmasına izin verirdim. komik olan bazen o kadar korkunç hikayeler anlatırdım ki salak gibi uydurduğum hikayeye benimde inanıp çişe gidemediğim falan olurdu. güzel günlerdi. bu sırada kardeşim, seni çok seviyorum.
• en küçük olduğum için hep eziyet gören taraftaydım.