kuyucak

• nazilli'nin 13 kilometre doğusunda, aydın dağları'nın eteğine kurulmuş, portakalı ve inciri güzel, küçük ve şirin bir ege kasabası. tam emekli olununca hormonsuz domates yetiştirilip kafa dinlenecek bir sakin köşe.
• ısparta sınırları içerisindeki keçiborlu'ya bağlı kuyucak köyü, fransa’nın provans bölgesi emsalinde lavanta tarlalarına ev sahipliği yapmaktadır. lavantaların harika olduğunun söylendiği lisinia deresi de burdur yeşilova da görülmeye değer diyorlar...yol üzerinde ise uğranılasıdır. hasat zamanı ağustos ilk haftasına kadar, sonra bitiyor.
  
  gereksiz bilgi: lavanta çiçeklerine de en çok van gogh hayat vermiştir .
• ege'liler "guyucak" der ona.
• lavanta tarlalarının ekmeğini yiyen ve bu gidişle daha da çok yiyecek köy. arı alerjisi olan gitmesin benden söylemesi
• antalya'nın akseki ilçesine bağlı sevimli bir kasabadır, aynı zamanda.
• kuyucaklı yusufun memleketi, aydının ilçesidir.
• kahramanmaraş'ta çok eskilerden beri varlığını sürdüren semt.
• ilkokulu aydın ve çevresinde okuyan çocuklara, müfettiş amcanın sorduğu dikte sorusunun ve öğretmenlerin çıkar amaçlı, tembihlediği cümle içi tümleç ilçesi
  
  2 gün önce
  
  öğretmen: çocuklar bakın kuyucaka gelecek eklerle ilgili soru sorulacak sakın kuyucağa yazmayın
  
  olay günü
  
  müfettiş amca : çocuklar yazın bakalım "dün kuyucak' a gittim."
  felisus: okullar olmasa milli eğitimin hiçbir sorunu kalmazdı.
  
  ayrıca dilbilgisi ve imlaya aydın çevresindeki alternatifsizliğinden dolayı;
  (bkz: buharkent)
  (bkz: nazilli)
  (bkz: yenipazar)
  (bkz: bozdoğan)
  (bkz: kuşadası)
  (bkz: çine)
  (bkz: söke)
  (bkz: koçarlı)
  (bkz: ortaklar)
• aydın'ın nazilli'ye en yakın ilçesi. geçim kaynağı genelde tarımdır. hayatımın en uzun yazlarını geçirdiğim, cesaret edebilsem tası tarağı toplayıp yaşamak için gidebileceğim bir yer. denize yakın olsa o cesaret de gelir gerçi...
  
  denizli-aydın karayolunun tam kenarından böldüğü bu küçük ilçe tam da bu karayolunun kestiği yerde koccccaman bir hoşgeldiniz tabelasıyla gülümseyerek karşılar sizi. ilçenin girişinde güneyde kalan küçük kısımda, kuyucaklı yusuf caddesiydi sanırım, masallardan fırlamış gibi ağaçlar, duvarlar arasında kalan şirin evler, daha ileride ahırlar, daha ileride tarlalar ve küçük menderes yer alır. yakından görmedim ama kilometrelerce uzakta görünen minik birkaç ışığın batakhane ve meyhane olduğunu söylenir.
  
  ilçenin girişinden kuzeyde kalan büyük kısmı (denizli'yi arkana alınca sağda kalan kısım) nispeten daha modern mahalleri de içeren kısmıdır. ama ben en çok retro kısmını; tren istasyonu, istasyonun çay bahçesini ve cumhuriyet kurulduğunda dikilmiş olan cumhuriyet anıtı sayılan uzun, upuzun ağaçların olduğu yolu severim. istasyondan başlayıp belediye meydanına kadar dümdüz bir cadde.
  
  gençleri oldukça medenidir. anlayışlı ailelere sahiptirler genelde, en azından tanıdıklarım için söyleyeyim. dedikodu kurumu elbette mevcut ama ilginç bir şekilde evli bayanlarla ilgilidir bunlar.
  
  incir ve zeytini logo yapmış olan, narenciye ve pamuk üretimi de yapılan besiciliğin bilinçli yapıldığı bu şirin memleket, nazilli gibi büyük bir ilçeye çok yakın olduğu için ticari anlamda çok çok güdüktür. bir don almaya bile dolmuşa atlanıp nazilli'ye gidilir.
  
  köpek öldürenin bile tadı güzeldir kuyucak'ta, bu kadar içki tüketilmesi gayet anlaşılabilir.
  
  http://www.kuyucak.bel.tr/galeri/kuyucak/index.htm
• aynı zamanda adıyaman merkeze bağlı bir köy.