• bu aralar sürekli yaşadığım duygudur. çevirmenlik bir ölçüde rahat bir iş olmakla birlikte düşük ücretler, insanlık dışı teslim süreleri, ödenmeyen paralar, izole çalışma koşulları ve en önemlisi çevirdiğim konuların inanılmaz sıkıcılığı nedeniyle her gün nefret ederek oturuyorum bilgisayar karşısına.

    bu nefretten kurtulmanın yolu roman çevirmekten geçiyor ama okuduğunu zor anlayan ve çevirdiği dilde iki kelimeyi bir araya getiremeyen sosyetik ev kadınlarına romanlar yağarken bana nedense deneme çevirisi bile göndermiyorlar.

    kazandığım para da bu eziyete değmediğinden artık sadece emekliliği hak etmek için çalışıyorum. sigortamı düzgün ödeyen basit bir iş bulsam anında bırakacağım mesleği...
  • mesleğimden nefret ediyorum. ancak şu an için çarem yok. bu işimde çalışmak zorundayım. borçlarım var, bakmakla yükümlü olduğum ailem var. bazen risk almanın, yeni bir hayat kurmanın dayanılmaz cazibesi/hayalleri içinde buluyorum kendimi. ülkeden de sıkıldım. insan hakları ihlalleri, torpil, cehalet, vicdansızlık, gelişmemişlik, ekonomik bozukluk, insana verilen değer eksikliği vs...
    bazı ülkeler çalışma saatlerini azaltalım da insanlar ailesiyle mutlu vakit geçirsin diye yasa tasarısı hazırlıyor. bizde de 7 gün boyunca çalışıp çocuğunu, ailesini zar zor gören vatandaşlar var. toplumun %70'i mutsuz ve kaygılı. 40 küsür yıldır süren terör belası başımızda. kutuplaşan insanların ortak noktaları yok olmaya başladı.

    ben sadece bir yol olsa, mantıklı bir kapı açılsa da kurtulsam diye kalben beklenti içerisindeyim. meslek dediğimiz zulmün başlamasından bu yana geçen sürenin 20 yıl olmasına az bir zaman kaldı. artık türlü garip olaylar yaşadıkça, yepyeni salaklıkta insanlar gördükçe kusasım geliyor. emeklilik de çözüm değil çünkü emekliyi mahveden bir ücret sistemimiz var.
    başka yer, başka zaman; sensiz ömrüm olsun. dizelerindeki gibi hissediyorum (bkz: müslüm gürses - nilüfer).
  • onbeş yılın sonunda dayanamayıp istifa ettiğim vergi memurluğu.
  • taş olurum.
  • içinde bulunduğum hal.resmen tiksiniyorum.
  • mesleğimden değil bu ülkenin mesleğime önem vermemesinden nefret ediyorum
hesabın var mı? giriş yap