• hayatın en güzel, en unutulmaz anları. hakkında destanlar yazılası.
    benimse içimi kıpır kıpır eden, günlerce sabahlara kadar kutlamak istediğim, uzun, yorucu uğraşlarımın sona erdiği, başarı sevinciyle perçinlenmiş an.
  • bazen deniz kokusunu aldığın andır.
    bazen en korktuğun andır, kısa ve tekrarı olamayacak bir mutluluksa.
    bazen de çikolata yediğin andır.
  • geçen arkadşlarla alışveriş merkezinde bulışacaktık ben hemen işten geliyodum bari onlar gelene kadar yemek yiyim dedim neyse aldım birşeyler masaya oturdum bir aile çarptı gözüme fakir bir aile belli gerçektençok üzlğdğm o çocukların yemeğe gözleri parlayarak bakması ama babanın parası olmaması baba çocukları uzaklaştırmaya çalışıyor ama çocuğun gözü yemekde sonra benim yanımdaki masaya oturdular massada kirli tepsiler var görevli geldi onları temizleyecek çocuk öyle bir şey dediki iştahımı kaçırdı" abi bizim paramız yok biraz bize yemek verirmisin çok açım abi" o anda yok oldum sanki cesaretimi toplayıp adama dönüp cüzdanımdaki 50 liği verdim kardeş bunu al şu çocuğun karnı doysun işte o gece kafamı yastığa koyarkenki mutluluk hiçbirşeyde yok be
  • benim için tam şu an...

    hayatı çekilir kılan minik mutluluk baloncuklari vardır ya hani,
    tek bir an bazen birkaç dakika bazen de birkaç saat her şeyi silip saf bir mutluluk yaşarsın ya,
    bütün o endorfinlerin, dopaminlerin nedeni tek bir şey olur ya,
    bazen bir insan bazen bir haber,
    işte o anlar için yaşarız hepimiz,
    bütün sene çalışıp tatilde dinlenmek, deşarj olmak gibi,
    o mutluluk anları sayesinde az da olsa hayata bağlanırız...
  • sabahları, elinde çorapla yatağın üstünde otururken, yatak bazasının hafif bir çıkıntısına topuğunu dayayıp çoraplarını rahat rahat giymek...
hesabın var mı? giriş yap