neva bulvarı

• aslında gerçek adı neva bulvarı olan gogol öyküsüdür. gogol‘dan aktarılan bilgiyle bu cadde oraların beyoğlu‘sudur. bu hikayede gogol‘un kadınlar üzerine çok ciddi ve ilgi çekici tespitleri vardır. “ey güzellik sen nelere kadirsin! ruhsal yetersizlikler? kusurlar güzel bir kadında iticilik yaratmak şöyle dursun? ona ayrı bir çekicilik kazandırıyor. ayıp diye nitelenen şey güzel bir kadında sevimli duruyor. kadından güzelliği alın? kendisine sevgi değilse de saygı duyulmasını sağlayabilmek için kadının erkekten yirmi kat daha akıllı olması gerekir“ der nikolay vasilyeviç gogol.
• bir nikolay vasilyevic gogol hikayesi.
  
  "neva bulvarı'ndan daha güzel bir yer yoktur. bu hiç değilse petersburg için böyledir. petersburg için herşeydir neva bulvarı. nasıl da pırıl pırıl parlar başkentimizin bu alımlı, fettan dilberi. şundan kesinlikle eminim ki, memur olsun sivil olsun petersburg'un hiç bir sakini bu caddeyi dünyaya değişmez. kaytan bıyıklı, sinekkaydı traşlı, birinci sınıf terzi elinden çıkmış takım elbiseli yirmibeşindeki genç takımı da, sakalına aklar düşmüş, tepesi gümüş tabak gibi parıldamaya başlamışlar takımı da hayrandırlar neva bulvarına.."
• muhteşem betimlemeleri olan öykü
  
  sadece neva bulvarıni anlatsa bir öykü çıkardı ama gogol bey iki karakter daha ekleyip 3 öykü çıkarmış diyebilirim^* neva bulvarıni öyle bir anlattı ki oranın bir parçası olmak istedim. o ne muhteşem bir tasvir yeteneği...bu arada bulvardan bahsederken nedense taksim meydanı, istiklal caddesi gözümde canlandi. her çeşit insanı orada bulabiliriz. basettigi iki karaktere de ayrıca öykü oluşturulur. ikisi zıt karakterler, ben psikarev'e üzüldüm baya. çok da güzel tasvir ediyordu beğendiği kadını. hayal kırıklığını şöyle güzel satırlarla aktarıyor:
  
  "ahlaksızlık kendi başına da çirkindir, inciticidir; ama olanca tertemizliğiyle düşlerimize süzülen güzelliğe bulaşınca büsbütün itici olur. "
• "insanoğlu öylesine inanılmaz, öylesine olağanüstü bir yaratıktır ki, bütün niteliklerini bir anda sayıp dökmek olanaksızdır. onu ne denli incelerseniz, o denli değişik nitelikleri çıkar karşınıza, hepsini anlatmaya kalkışırsanız gelmez bu işin sonu..."
  
  "ne inanılmaz bir dünyada yaşıyoruz! kader ne tuhaf, anlaşılmaz oyunlar oynuyor bize! bir istediğimizi elde ediyor muyuz? amaçlarımıza ulaşmak için bize verilmiş olduğunu düşündüğümüz, güçlerimiz yetiyor mu o amaçlara ermemize?"
  
  "oh, sakın güvenmeyin siz nevski bulvarı'na! oradan geçerken paltomun yakalarını her zaman sıkı sıkı kaldırıp yüzümü saklarım ben, gelen geçenin yüzüne hiç bakmam. her şey yalancıdır, bir hayaldir orada çünkü, hiçbir şey göründüğü gibi değildir!"
  
  nikolay vasilyeviç gogol - petersburg öyküleri
• neva bulvarını bir dünya metaforu olarak anlatan gogol öyküsü.
• gogol'un bir solukta okunan muhteşem öyküsü. öykünün uzun girişinde neva bulvarını öyle güzel anlatır ki 1800'lerin petersburg'una gidersiniz. satır aralarında hayata dair birçok şey söyler. özellikle almanlık, alman olmak ve alman disiplini üzerine tespitleri ilginç.^*
  
  "petersburg öyküleri" derlemesi içinde yer alır. ergin altay çevirisini öneririm.
• dönemin toplumsal ve siyasi sorunlarının hicvedildiği, gogol'un aynı zamanda karakter analizi konusundaki ustalığını gösterdiği, rus çarlığı'nın başkenti st. petersburg'un atmosferinin betimlenirken toplumun yozlaşmışlığının ve ahlaki değerlerin çöküşünü de eleştiren eserdir. insan doğasının karmaşıklığı ve çelişkileri çok güzel yansıtılır.
  
  kitabı bitirince sanki tek mekanda geçmiş ama oldukça başarılı, baştan sonra bir iki karakter üzerine yoğunlaşmış bir film bitirmiş gibi hissettirdi.
• en sevdigim, aklımda kalan iki cümlesi.
  
  --- spoiler ---
  
  demek iffet terk etti mi insanı, akıl da terk ediyordu.
  .
  .
  .
  ahlaksızlık kendi başına da çirkindir, iticidir; ama olanca temizliğiyle düşlerimize süzülen güzelliğe bulaşınca büsbütün itici olur.
  
  --- spoiler ---
• neva bulvarı bana ınstagram'ı, facebook'u vb. sosyal medya mecralarını anımsattı. ne tarafa baksan cıvıl cıvıl, rengarenk ama herşey sahte.
• ah, ne kadar iğrençti şu gerçeklik denen şey! düşlere neden hiç uymuyordu sanki?