• benim tarihim icinde, yeri en eski olan animdir... birbirimiz icin en eski olan ani ve gercegiz aslinda ... hayatima ikinci defa hosgelmesiyle birlikte; anlami, sevgiyi, guveni, kardesligi, gulumsemeyi, ayri gecirilmis yillari, eski fotograflari ve o fotograflarin icindekilerin anilarini yeniden getirmistir...

    okusozpokus, hokuspokusss evet evet kesinlikle sihirli birsey... pirildayan kucuk bir melek, konusmadan bile anlasabildigim gecenin kizi... ayni ve ortak sevgilerin, ortak acilarin paylasimcisi ...

    sen geldiginden beri aci dedigim sey yerini bir yumusakliga birakti... sanki biliyorum ki o da bizimle guluyor, daha cok aslinda bize guluyor... umarim yanilmiyorumdur... ama sanirim yanilmiyorum, ne de olsa hala cam bir masayi kirabilecek kadar becerikliyiz biliyorum...*

    #8664869
  • benim guzeller guzeli badimdir artik kendileri... nasil cossam, nereden atlayip, nerelere ziplasam bilmiyorum...

    dunyanin en guzel hikayedir... bugun kazik kadar olmus iki hatunun, cocukluklarinin en guzel anilarinin yarim elmasidir... anlamadigimiz kavgalarin ortasinda oynadigimiz oyunlar, her an cekilen fotograflardaki karelerdir...

    ayrildiginiz kizkardes icin gozyasi dokmektir... ve bu inanin bana hic bir sevgilinin ardindan doktugunuz gozyasina benzemez... ayni evin icinde bir annene, bir buyukanne, anneler babalar ya da yengeler dayilar veya halalar enisteler bir de babanneler yasanirken, ortak olarak en cok hayran olunan ve benim dayi okusozpokusun ise baba dedigi insanin birden bizden ayrilmasi... bir kaza ve uzerine bir daha geri gelmeyisi... cocuk akillar icin kabullenmesi imkansiz bir durum... aglayan insanlar, birden hastalanan buyukanneler ve daha beteri 3 ay sonra okusozpokusum bir daha yok...

    anne okusozpokusum nerde ?? uzaga gittiler belki sonra gelecekler...
    bu yalana birsure inanir bunye, butun gunler ayni soruyu sormaya devam eder, bu arada dayinin olmus oldugu gercegi bir sekilde kabullenilmistir -hala yanimda gibi hissetsem de-
    aradan yillar gecer, albumlerde gulumseyen ve bir daha birbirini hic gormemis iki kizizdir biz artik... bazen dusunulur, arkadaslara anlatilir, anneye sorulur ama neden ya diye...yoktur bir aciklama iste o zaman oyle olmasi gerekti denir...
    nasil oyle olmasi gerekti ya, kardesim o benim, bizi ayirmaya ne hakkiniz vardi sizin... ee yeter tatei git iceri, bilmiyorum boyle oldu iste...

    aciklamasi yoktur tabi ve sonuc kovulmadir, ici aslinda onun da kan agliyordur... neyse dusunulur hep ne yapiyor acaba, nerede okuyor, bana benziyor mu... acaba zevklerimiz tutar mi, eski resimlere bakip o da beni ozluyor mudur, merak ediyor mudur... peki ya acaba yan yana gecsek birgun tanir miyiz birbirimizi... ardi arkasi gelmeyen sorular ve dokulen gozyaslari...

    her 5 aralikta iyiki dogdun bitanem derdim kendi kendime... en son 1985te beraber kutlamistik dogumgununu, o zamandan beri donup kaldin sanki anilarimda, daha dogrusu o zamandan beri degilde, 1986nin ekiminden beri filan galiba diye dusunulur... tam gun filan hatirlanamaz, hem cocuktuk hem hersey oylesine tekbirgune sigdiki... birgun baktim ve okusozpokusum yoktu...

    seneler gecti hic karsilasmadan ve 2000senesinde ankarayi birakip ben istanbula geldim... o gun sanki iyice bir garipti, baska birsehirde onla karsilasabilme ihtimalimi iyice dusuruyordum, ama ya o da benim gibi bir deniz manyagiysa ve ankarayi sevmiyorsa... belki o da istanbul da okumak ve orada yasamak isterdi kimbilir... boyle dusuncelerle zaman gecti hep... sonra 2005 5 aralikti, kendi kendime onun dogumgununu kutluyorum... birden aklima geldi, mail!!!

    evet interneti seviyorum, alabilme ihtimali olan her adrese maillar attim... tesekkurler birtanem ki adin ve soyadinla almissin o maillari... ve sanirim 10 dakika sonraydi bir cevap geldii, tatei diye...

    bilmem o kadar mutlu oldugum baska bi an var miydi, tuylerim diken diken oldu, gozyaslarimi tutamiyordum ve icten binlerce gulucuk atiyordum, ellerim ayaklarim titriyordu, nereden baslayacagim bilemiyordum... kalbim sanki yerinden cikacakti...

    birden sanki hep varmis gibi nasilsin birtanemle baslamaya karar verdim ve iyiyim canim benim dedi ...
    sonra saatlerce konusmalar... aman allahim ya ne kadar da benziyorduk, ne kadar da gercekten yarim elmaydik biz.. ve ne kadar uzun bir zamani birbirimiz olmadan gecirmistik...

    ikimizde ayni seyi hissediyorduk muhtemelen, fotograflara hapsolmus, kalbimizin en derin kosesindeki sicak anilarin sahipleriydik... yan yana olmadigimiz icin her onlara sarildigimizda buruk bir tat veren ve ama sicak kalan anilarin ortagi idik... evet bir turlu ben ankaraya gidemedim, okusozpokusum istanbula gelemedi, 5-6 ay internetten konusa konusa bir hal olduk ve sonra birgun geliyorum dedi!!!!!

    geliyorum !!!!!

    evet geldi ve size sunu soyleyim bundan daha guzel bir duyguyu bir daha yasayabilir miyim hic bilmiyorum...

    hosgeldin birtanem, heryere ve bugun de sozluge...

    seneler bize bu firsati vermemis oldugu icin tekrar soyleyecegim, sonsuza kadar bol bol soyleyecegim gibi...

    seni seviyorum... iyi ki varsin ve iyi ki tekrar yanimdasin ...

    gugun
  • sonunda beraber tatile cikip, 1 hafta minimum uyku, maximum eglence seklinde muhtesem bir tatil gecirdigim canim... ayni benim gibiymis, sabaha kadar dansedeyim, gunduz deniz, havuz, eglence, sauna, hamam, zipla hopla, guzel guzel giyin barlar, canli muzik, club farketmez her sekilde eglen... hic bitmeyen tatil diliyor, dusuncelerimizi kainata saliyoruz... ozellikle kemer, camyuva dolaylarinda bitmeyen tatil dilegiyle, kocaman sariliyorum canima...
  • kremali tavugunun hastasiyim. henuz yemedim ama bir gun mutlaka yerim diye umuyorum.

    e zaten umut fakirin ekmegi degil mi? karnim da nasil acikmis yav...
  • bünyesinde ilginç hikayeler barındıran sanatçı kişi, duygusal ve güzel insan. kendi hesabıma iyi ki tanıyorum dediğim yazar kişi.
  • aynı düşüncelere sahip olduğumuzu düşündüğüm kişi.
    (bkz: sözlükte dertleşmek)
  • çoğu zaman unipolar olan ama kendisinde hala bipolar özellikler olduğunu düşünen, 80'ler kadar güzel, 70'ler kadar özgür, kedisi için ağlayabilen ve ağladığında bile şirin olabilen yaşayan bir efsane. efsane lafı hafife alınmasın sakın zira kendisi gelecekle ilgili en ufak bir umudu bile olmadığını söylese de, her an bir yerlerde şeytanın bacağını kırıp spotların altında karşınıza çıkmaya adaydır. muhabbetine doyulmaz. anlatacak bi sürü hikayesi vardır. "şimdi bi gün...." ile başlayan sınırsız cümle kurabilir. muhabbete susamış bünyelerin cansuyudur.
  • bugün pek bir -pozisyonumuz ne olursa olsun; ister dost, ister sevgili, ister eş, ister aile, ister tek gecelik, ister ömürlük.
    hepimiz birbirimizin hayatına "geçiyorduk, uğradık..."- hisseden insan kişisi. hoş hayvan kişisi olsa da fark etmezdi...
hesabın var mı? giriş yap