onlar bile üzülürler

• mükemmel boşluk albümünde aşk virüs'ten sonra dinlediğim ikinci şarkı bu. cnn türk açıktı karşımda az önce. mehmet turgut'a konuk olmuş redd. sözde onu izlicem, kulağımda da kulaklık bu şarkıyı dinliyorum, doyamıyorum bir daha dinliyorum. program yalan oldu tabi. daha diğerlerini dinlemedim ama ölüm vuruşunu yaptım bence. yoksa diğerleri de bu etkide mi?
  
  uzun zaman sonra beni heyecanlandıran tek şeyin de sadece bir albüm olmasına ne demeli bilemiyorum.
  
  dinleyelim.
• redd'in mükemmel boşluk albümünde bulunan bayıldığım şarkısıdır. resmen bayılarak dinliyorum. açık bi alanda bağıra bağıra söylemek istiyorum.
• mükemmel boşluk'un en güzel işlerinden. doğan duru'nun vokali şahane. şurdaki armoni az şarkıda bulunur;
  
  "her gün kendini yine sevdirir,
  sonda beni yine öldürürdün.
  bana kalpsiz diyorlar, seni hiç tanımadılar."
• şarkının sözleri, duygu yoğunluğu ve vokali bambaşka seviyelerde. şarkının pek ezberleyemediğim sözleri beni affetsinler ama uzun zamandır bu kadar hapsedici ve etkileyici bir nakarat duymamıştım.
  nakaratı gün boyu insanın kafasında dönüp duran şarkı.
• "bir kalp müzesi vardı içinde"
  sadece bu söz için onyüzbinmilyonkez dinleyebileceğim şarkı.
• "gecenin sessizliğine direniyorum,
  içimdeki yalnızlığın gürültüsüyle."
  
  geceye yakışan parça...
• ne zaman dinlesem, doyamayıp üzerine bi 20 kere falan daha dinliyorum sanırım. bu kadar güzel şarkı olur mu ya? sözler ayrı, müzik ayrı, doğan duru'nun sesi, şarkının duygusu ayrı muhteşem.
• rengarenk bir bataklığın
  içinde batışını izlerken hayatımın
  gecenin sessizliğine direniyorum
  içimdeki yalnızlığın gürültüsüyle
  
  adı geçen geçmeyen insanlar
  ismini unuttuklarım beni affetsinler
  parçalanmış dudaklar kırdığım kalpler
  beni böyle görseler onlar bile üzülürler
  
  her gün kendini yine sevdirir
  sonra beni yine öldürürdün
  bana kalpsiz diyorlar
  seni hiç tanımadılar
  
  dudakların jilet gibiydi
  öptükçe kanamak isterdim
  bir kalp müzesi vardı içinde
  
  hepimizi avutan bir şeyler var
  içimizde yaralar kafamızda dumanlar
  yazdığım şarkılar bozduğum bedenler
  beni böyle görseler onlar bile üzülürler
  
  her gün kendini yine sevdirir
  sonra beni yine öldürürdün
  bana kalpsiz diyorlar
  seni hiç tanımadılar
  
  dudakların jilet gibiydi
  öptükçe kanamak isterdim
  bir kalp müzesi vardı içinde
• mukemmel bosluk albumunun acik ara en iyi sarkisi, alisilmisin disinda nerdeyse tamamen elektronik ogeler var, dogan'in vokali her zamanli gibi mukemmel. muhtemelen bastan sona dogan'in eseri (duzenleme dahil)
• (bkz: beni anlayan şarkılarda bugün)