polonezköy

• osmanlı imparatorluğu'nun yıkılış zamanlarına doğru, sınırları içerisinde, özellikle balkanlarda başlayan, ve rusya'nın pan-slavist politikası ve ortodoks kilisesi üzerinde kazandığı yetkiyle güçlenen ve zorlaşan balkan ayaklanmaları (milliyetçi devrimler) sırasında polonya'nın da rusya'ya karşı savaşımı, düşmanımın düşmanı dostumdur mantığı ile bir polonya-osmanlı yakınlaşması doğurmuş, iki devlet arasında devlet adamlarının ülkelere karşılıklı ziyaretleri gerçekleşmiştir. napolyon savaşları olarak geçen savaşlarda polonya toprakları ruslara verilince,1830'lu yıllarda polonyada ruslara karşı bir ayaklanma başlamış, ve osmanlı imparatorluğu rus müdehalesini kınadığını açıklamıştır.(ki 1868-1874 osmanlı-rus savaşının temel sebeplerindendir) osmanlılar şunun son derece farkındaydılar ki, polonya meselesi hallolduktan sonra, rusya yüzünü osmanlıya dönecek, ve savaşlar yeniden başlayacaktı,polonya'nın ise ülkeler arası tanınmaya ve desteğe ihtiyacı vardı. bu temel pragmatizm iki ülke arasında bir dostluk bağı oluşturmuştur ki zaten osmanlı imparatorluğu polonyayı "devlet" olarak, dünyadaki diğer bütün ülkelerden önce tanımıştır.(recognition) rusya-polonya savaşları sonrasında, savaştan kaçan mülteciler polonezköy' e yerleştirilmiştir, ki sanıyorum polonya prensi adam gartoryski'de uzunca bir süre polonezköyde ikamet etmiştir.
• ikiyüz kadar leh kökenli kalmış köyde. çoğu şehre göçmüş. karma evlilikler ceşitli kültürel sorunlardan ötürü boşanmalar ile sonuçlanıyormuş sıklık. polonya'dan bile gelin getiriyorlarmış artık. bir leh'e göre aynı polonya havası imiş polonezköy. muhtarlıkta köye ve tarihine dair epeyce bir kitap bulunuyormuş. bir de sempatik veb sayfaları varmış:
  
  www.polonezkoy.com
• köyün girişinde yirmi kadar kestanecinin tezgahını birkaç metre arayla dizilerek açtığını gördüğünüzde iem sivil polis staj merkezi'ne mi geldik hissi kaçınılmazdır.
• 1994senesinde evlilik yıl dönümü kutlamak için gidip de 2 gün kalacak otel bulamadığımız yer. bütün otel ve pansiyonlar kaç saat için oda istediğimizi sordu ve 2 gün için yer vermedi. şimdi nasıl bilmiyorum ama o zamanlar kaçamak yapılan bir yer olduğunu anlamış ve bir daha da gitmemiştik.
• imara açılacak olması resmen kabus gibi.
  ballıkayalar'dan sonra şimdi de polonezköy. ulan ne yediniz be, ne doymaz insanlarmışsınız.
• istanbulluların ya doğaya ne kadar aç olduğunu, ya da moda olan her şeye nasıl atladıklarını gösteren sevimli ve otantik ama başka da fiyatları açıklayabilecek ahım şahım bir özelliği olmayan leh köyü.
  
  tamam sevimli, polonyalılar kurmuş falan o da bizim gibi tek tip insan bırakılan bir ülkede ilginç geliyor, tamam bir de yürüyüş parkuru var 3-5 km bir şey onda da ormana giremiyorsun zaten telle kapamışlar.
  
  müdavimleri olur anlarım, entellektüel bir grubun buluşma noktası olur onu da anlarım ama haftasonu neden tüm istanbul bu noktaya akıyor onu anlayamıyorum, resmen şehiriçi trafiği vardı giden yolda. kahvaltı desen özelliksiz, orman desen bildiğin orman zaten giremiyorsun, evler desen iyi hoş da kaç kez görmeye gidersin, kalabalıktan kaçıyorsun desen metrekareye 40-50 insan düşüyor.
  
  herhalde tüm istanbul da garsoniyer olarak kullanmıyordur değil mi? ben anlam veremedim.
• istanbul'a dair en merak ettiğim yer.
  o güzel görüntüsünün altında korku filmi gibi bi yer olduğunu düşünüyorum.
  bütün acaip şeyler orda gibi.
  mesela muzaffer kuşhan'ın zayıflama kampı ve orda ölen dila kurt.
  kodaman iş adamlarının garsoniyerleri.
  haftasonu geceleri enteresan partiler yapılan evler.
  adnan oktar'ın kediciklerinin evleri...
  
  şeytani bi tarafı var gibi.
  yaşamayı geçtim, 1 gece kalmaya bile korkarım.
• tabiat parkı harika bir ormana sahip şirin bir yer fakat gideceklere tavsiyem burada hiçbir şey yiyip içmemeniz giderken kendiniz götürmeniz yönünde. daha polonez’e varmadan yol kenarlarındaki metruk yerlerde bile çay 3 lira.
  bugün merak edip hayvanat bahçesine gideyim dedim kişi başı 40 tl olduğunu duyunca gerisin geri döndüm. ya bunlar para saymayı bilmiyor ya da enayi avına çıkmışlar. 40 tl nedir lan cücük kadar yer için ? hülasa entarimin başında dediğim gibi buradan alışveriş yapayım, şurada yiyip içeyim falan demeyin zinhar! ha paranın nasıl kazanıldığını bilmeyen şanslılardansanız ona birşey diyemem.
• epey yerilmiş polonezköy, elbette haklılık payı var ama bence polonezköy'e ilişkin tüm olumsuzluklar sundukları karşısında tırı vırı durumlar bence. kendiniz için birşey yapmak isterseniz, kesinlikle polonezköy'e bir kaçış planı düzenleyin; zira şehrin dibinde hala hayatta kalabilmiş bir cennet kendisi.
  
  haftasonu değil^* fakat haftaiçi gündelik bir kaçamak fırsatınız olursa, hele haziran'ın ortasındaki çirkef yağmurlara inat şansınıza pırıl pırıl bir iki gün denk geldiyse, kadıköy'den aracınızla 40 dakika basıp bu cennet köşesine sığınabiilirsiniz. kentin kalabalığının ve zehrinin hemen yanıbaşında bu denli saklı bir cennet olduğunu bir kez daha görmek, o cennetin yemyeşil dehlizinde^* solumak, toprağa dokunmak, kuşların o tatlı melodilerinde kendinizi kaybetmek çok iyi gelecek size, ohh missss.
  
  kısaca polonezköy peşinen dünya üzerinde cenneti vaadediyor adeta. buraya gelmişken zaten polonezköy tabiat parkını turlayacaksınızdır; sadece gözlerinize ve ciğerlerinize değil kulaklarınıza da hasret kaldığınız ve harmonisine şaşacağınız bir resital^* sunmuş olacaksınız. gelmişken leonardo'nun leziz yemeklerini tadın ve polina'nı anne sıcaklığındaki ev pastalarıyla masayı donattığınız bir beş çayı keyfiyle kaçamağınızı taçlandırın muhakkak.
• hafta sonları şehirden bunalmış binlerce insanın akın ettiği bir istanbul köyü. hava güzelse ve bir pazar günüyse bu yeşil köye gitmek için tekrar tekrar düşününüz derim. aksi takdirde hayallerinizde yer tutan yeşil cennet, sizi bir kaos ortamına sokabilir. lanet bir trafik, bakımsız bir yürüyüş parkuru, kazıkçı esnaf hepsi üstünüze üstünüze gelebilir.
  
  unutmayın ki istanbul'dan kaçmak için doğru adres kesinlikle polonezköy, ağva, şile gibi yerler değil; şehrin iki havalimanının dış hatlar terminalleri olmalıdır.