popülizm

• https://www.foreignaffairs.com/…opulism-not-fascism
• popüler olana yönelik sergilenen politika. toplumsal yönelime göre karakter yönlendirmek. ekonomik buhrana sebep olacak en derin yaraları açacak olan politika biçimidir. çünkü tatlı tatlı yemenin acı bedelleri olur. bu doğal bir kanundur ve değişmez.
• son yıllarda artış göstermesini başta sosyal medya olmak üzere iletişim kanallarının artmasına bağlıyorum.
  
  örneğin insanlar türkiye'de, çevrelerinde gördükleri suriyelilere tepki gösterebilirler. ama sosyal medya çevrelerinde gördüklerinin kat be kat fazla "suriyeli sorunu" sunuyor insanlara. insanların algıları teknoloji ile mahalli algıdan ülkesel, hatta küresel algıya dönüşüyor. ve genişleyen bu algı alanı ile bireye aniden hücum eden olumsuz içerikler önce bireysel, sonra kitlesel tepkilere yol açıyor. ve ortaya, bir kesime, bir yaşam tarzına tepkisel bir popülist siyaset çıkıyor.
• oyun teorisi bilenlerin korkunçluğunu da bildiği kavramdır. bu konuyu elimden geldiğince, kısa bir şekilde açayım.
  
  öncelikle demokrasi merkeziyetçiliğe karşıdır. bu bir tutumdur ve bu tutum, kişilerin hür ve farklı düşünebilmesini, yerel üretimleri, yerel kültürleri savunur. tüm bunların zenginleştirici öğeler olduğunu kabul eder ve demokratik yönetimler, bir farklılığın diğeri üzerine tahakküm kurmaması, merkeziyetsiz tavrın sürdürülebilir kılınması için uğraşır. sandık, seçim vs bu zurnanın son deliğidir.
  
  demokrasinin ekonomik sonuçları ise biraz karmaşıktır. özgür kurumlar, şeffaf yönetim gibi ilkeleri esas alan bu yönetim biçimi, uzun vadede müthiş karlı bir ekonomi yaratır. yatırımcılar için güvenilir, istikrarlı, öngörülebilir olduğu gibi çalışanlar için de sosyal güvenlik ve refah arz eder.
  
  ancak demokrasinin kısa dönemli maliyetleri yüksektir. hemen örnekleyelim. eğitime yapılan yatırımın doğrudan faydası ne zaman görülebilir? bir nesil sonra. peki emekli maaşına zammın ya da benzin fiyatı indiriminin etkisini ne zaman hissedersiniz? hemen. burada iktidarlar bir karar vermek zorundadır. eldeki bütçeyle ya ilkini ya da ikincisini yapabilecekse demokratik atılım peşindeki bir hükümet önce birincisini yapar, halkın buna neden ihtiyacı olduğunu da çıkar anlatır. bu yatırımı yaparak iktidarı kaybedebilir ama yine de yapar. işte demokrasinin ve akılcılığın maliyeti budur. iktidardan gitmek.
  
  iktidardan gitmeyi göze almak aslında sadece siyasal bir durum değildir. eğer gücünüzü hayatınızın bir döneminde kötüye kullandıysanız suçlar, suç ortakları, bu suçların şahitleri, bu suçların mağdurları birikmeye başlar ve artık iktidarda kalmaktan başka çareniz yoktur. bu durumda artık akılcılık, uzun vadeli yatırımlar vs tamamen anlamsızlaşır. bütün konu, bir gün daha iktidarda kalabilmek olur. bunun için de toplumdaki en kalabalık kesimlerin içgüdülerini okşamaktan başka şansınız yoktur. işte burada popülizmin kapısı açılır.
  
  popülist iletişim başladığı zaman bitmez. popülist iletişim mitolojik anlatılara yakın şekilde kurgulanır, mutlaka bir düşman seçilir, halk bir çocuk gibi düşünülerek söylem buna göre belirlenir, baba figürü sivrilir ve gerçek önemini yitirir. bu da popülizmin ikinci aşamasıdır. yalan söylemek.
  
  yalan söylemeye başladığınızda, anlatınızı yalan üzerine kurduğunuzda gerçeği söyleyen herkes sizin için tehdittir. tümünü susturmanız gerekir, bu da totalitarizmi getirir. tek seslilik başlar ve bunun sürmesi için de her türlü yaptırım makbul görülür. burada da totalitarizm başlar.
  
  kişi ve kliklerin geleceği üzerine kurgulanmış bir devlet yönetiminde ülkenin refaha kavuşması imkansızdır. ülke gittikçe fakirleşir. içeride huzursuzluklar başlar ve düşman gösterilebilecek kitle kalmayabilir. insanlar 3 ekmek yerine 2 ekmek almaya başlar ve kazık artık girmiştir. o saatten sonra artık düne kadar sonuna kadar bu kişileri destekleyen insanların da desteği yok olmaya başlar.
  
  peki hem kliklere yeni para kaynağı yaratmak hem de insanların günlük yaşamını sorgulamasını engellemenin yolu nedir? ben söyleyeyim; savaş ve ardından çöküş.
  
  dünya bugün popülizm çağında ve üçüncü dünya savaşının kıyısında, hatta bir adım içindeyiz. bu durum en son 100 yıl önce yaşandı ve o zaman da dünya savaşları çıktı.
  
  umarım bu popülizm deliliği bir şekilde biter yoksa bütün dünya karanlık ve dipsiz bir çukura doğru yuvarlanacak.
• marco d'eramo'nun new left review'da yayınlanan mikemmel makalesi they, the people'ı can-ı gönülden bu konuyla ilgilenen herkesin okumasını tavsiye ediyorum. hem süregiden populizm tartışması, hem jwm'in what is populism kitabı hakkında çok yakışıklı, çok ufuk açıcı bir etkisi var, insana limon kokulu bir bahar ferahlığı veriyor. bu konuyu da kenara kaldırdığımıza göre, kaldığımız yerden devam edebiliriz. evet ne diyorduk, faşizm ve neoliberalizm...
• ekşi sözlük kullanıcılarının ne olduğunu bilmeden kullandıkları terimdir.
  
  gördükleri her şeye 'popülist' sıfatını yapıştırır olmuş bu kullanıcılarımız. her hoşunuza gitmeyen ya da size göre abartıya kaçan söylem 'popülist' değildir.
  
  popülizmin ne olduğunu anlamak isteyen kardeşlerimiz için benden 2 (iki) tavsiye eser.
  
  the global rise of populism
  
  populism: a very short introduction
  
  edit : imla
• http://politikaakademisi.org/…emde-populist-soylem/
• popülizm gücü elinde bulundurana
  karşı ortaya çıkan tepkidir, genel halkın çıkarını savunur. ama popülizmin iki farklı yüzü vardır.
  
  1) insanlar kızgın ve bıkkın olduklarında, korktuklarında, ekonomik olarak kendilerini güvensiz hissettiklerinde otoriter popülizme doğru çekilirler bu da" güçlü olan adamı bana verin, herşeyi halk için o düzeltsin" demektir ama demokratik değildir ve genelde daha fazla destek yaratmak için sıklıkla suçu
  başkasına atmayı kullanırlar.
  
  2) alternatif olarak popülizm reform biçimini alır. "sistemi yeniden kuracağız, biz daha farklı bir sistem yaratacağız ve bu insanların ihtiyaçlarını daha iyi karşılayacak" derler.
  
  bu popülizmin nasıl bir biçim aldığına bağlıdır ve her iki durumda da tehlikelidir. bu noktada temel mesele faşizme veya komünizme kaymadan pragmatik bir şekilde problemleri çözmekten geçer. toplumda dengeyi sağlayacak kurumları oluşturarak, organizasyon ve işbirliğiyle, ulusal kimlik bilinciyle popülist bir talebin ortaya çıkması önlenebilir.
• https://www.opendemocracy.net/…populism-rural-world
• (bkz: popülizmle dönüşen avrupa)