• 2012 yapımı sólveig anspach filmi. her şeyiyle tam bir fransız filmi. rahatlıkla feel good movie klasmanına koyabiliriz. zaten 32. uluslararası istanbul film festivali kapsamında 'antidepresan' bölümünde gösterilmesi de bu yüzden.

    --- spoiler ---

    kucakta taşınan ölü kocanın külleri - pembe gelinlik - davetsiz ve teklifsiz izlandalı anne-oğul misafir - sürekli para isteyen serseri arkadaş - eskilerden bir gecelik bir adam - jamaika'da bir küçük çocuk - kopuk bir vinç operatörü - laundry shop + cyber cafe - küvette bir fok balığı - küle bulanmış balıklar - rüyalar - kabuslar - arınma ve inanma.

    --- spoiler ---

    aç parantez - florence loiret caille adlı güzel ablayla da bu film sayesinde tanışmış olduk. kendisi monica bellucci ile sophie marceau'nun evliliğinden doğmuş.* - kapa parantez
  • bugün öğrendim ki 2015 yılında bu güzel filmin yönetmeni solveig anspach'ı göğüs kanseri sebebiyle kaybetmişiz. halbuki bir feriköy sinemasında bir ortaköy akşamında, istanbul film festivali antidepresan kuşağı kapsamında, filminden sonraki söyleşide bu tatlı bayana ben aşık olmuştum. ondan sonra da hayatımda sık sık tatlılığını ve sempatikliğini düşünüp kendime örnek alır olmuştum. son yıllarda hatta daha fazla aklıma düşüyordu.

    çok üzüldüm. ama işte yaşıyor aslında. benim düşüncelerimde o akşam ben ölene dek silinmeyecek. ölüm ne acayip şey. eylemlerin bitiyor. sonra da seni hatırlayan insanlar bu dünyadan göçtükçe onların aklındaki senin hakkındaki düşünceleri bitiyor yavaş yavaş.

    bir anda çekilmiyorsun, yavaş yavaş bir süreç.

    bir cumartesi gecesi bunu öğrenmek ve bunları düşünmek beni derin bir üzüntüye sürükledi.
hesabın var mı? giriş yap