• hz isanın ilk mucizesi. yuhanna incili nde bahsi geçer.
    (bkz: kana)
  • önce bakın:
    http://jimithekewl.com/2011/08/25/sarab/

    yeni ahit'te isa'nın şarabı suya dönüştürdüğünden bahsedilir. gerçekten böyle bir olay olup olmadığı mühim değil, benim için mühim olan isa'nın "varı yok" ya da "yoğu var" etme değil bizzat "var olanı dönüştürme" gücü bağlamında bu metaforun kullanılmış olmasıdır (örneğin yuhanna 4.46: "isa yine suyu şaraba çevirdiği celile'nin kana köyü'ne geldi") isa'nın göksel krallık müjdesi "çürümüş" pagan toplumu için bir dönüşme objesi olma anlamı taşıyordu, yani dönüşülecek şey - varılacak hedefti. bu yüzden isa eski dinamiklerin ("suyun") bizzat merkezine dinamit yerleştirerek, onları kurulacak yeni yapıya ("şaraba") dönüştürmeye çalışıyordu, örneğin matta 10.35'te diyordu ki "çünkü ben babayla oğulun, anneyle kızın, gelinle kaynananın arasına nifak sokmaya geldim."

    ilginçtir, filosof boethius sudan şaraba dönük olan bu "dönüşüm" metaforunu tersine çevirerek dinî / kutsal öğretideki (sacra doctrina) inancın çürütülmesi için (aslında tam anlamıyla "pes ettirilmesi" için: "redigendo in obsequium fidei") felsefî argümanlardan / kanıtlardan yararlananların (illi, qui utuntur philosophicis documentis) şaraba su katmış değil (non miscent aquam vino), suyu şaraba dönüştürmüş olduğunu (aquam convertunt in vinum) söylüyordu (kaynak: in boethii de trinitate, [ed. decker] prooem q. ii. art. iii. ad 5).

    boethius'un bu metaforunda saf inanç suyken, onun felsefeyle bozulmuş ya da çürütülmüş hali şaraptır.

    neden tersine dönmüş işler dersiniz?

    isa başlangıçta suyu şaraba dönüştürürken felsefî ya da değil, -boethius'un kullandığı terimle söylersek- birtakım documentum'lardan ("örneklerden", "kanıtlardan", "düşüncelerden") yararlanmış ve kendi öğretisi kapsamında aslında pagan suyunu göksel krallığın şarabına dönüştürmüştür, ihtimaldir ki bu metafor, isa'nın yaşadığı dönemde değilse de, ondan birkaç yüzyıl sonraki roma'da yaşayan ve anti-hıristiyanlık propagandası yapan porphyrius gibi ateşli paganlar tarafından da kullanılabilirdi yani hıristiyanlığı "suyu dönüştürerek bozan unsur olarak" yorumlayabilirlerdi.

    bilhassa bu metaforun kullanılıp kullanılmadığını bilmiyorum, literatüre bakmadım ancak paganlar tarafından bu minvalde "sert" yorumların yapıldığı aşikar. bu konuyu evvelce bloğumda iamblichus nezdinde incelemiştim: http://jimithekewl.com/2011/05/23/abamon/
  • nerde o eski peygamberler diye düşündüren akıl almaz olay. hz. isa iyi alemciymiş. trakya'da böyle bir olay yaşansa adamı peygamber değil tanrı ilan ederler. adamsın isa.
  • (bkz: kaçak alkol üretmek)
  • (bkz: votkayla eriği çalıştırmak)
  • (bkz: hamr/#129137093) (bkz: çay demlemek)
    (bkz: suyun şaraba dönmesi)
  • "isa'nın böyle şeyler yapması için tek yapması gereken niyet etmekti, neden yaptığı sorulduğundaysa, ağları boş dönen balıkçıların üzüntüsüne dayanamadığını, azgın fırtınaların tehditlerini görmezden gelemediğini, düğünde şarabın bitmesine dayanamadığını söylüyordu, işin aslı rabbin onun ağzından konuşacağı vakit kenüz gelmemişti." jose saramago - o evangelho segundo jesus cristo
hesabın var mı? giriş yap