• eğitim sisteminin sirk'ten hallice olmasının sonuçlarından biri olarak bitmeyen bir sevdadır.

    anlamadım bir girişim şekildir, sadece türkiye'de mi var bu sevda bilmiyorum ama ne zaman toplu taşımada bir koltuğa otursam yanıma oturan "temas etmezse ölecek" hastalığına yakalanmış gibi bir şekilde değmeyi başarıyor bana..

    biri kolunu sırtına daya, biri uyuklar başını koyar, bacaklarını 180 derece açacam diye rekor deneyenler ve biri yanına küçük çocuğunu da koymaya çalışanlar.. ülkemin insan kalitesinin düştüğü durumlara bak.

    erkek olduğum için erkek yolcular genelinde muzdarip olduğun bir derttir bu. kadın bir yolcu yanıma oturduğunda böyle bir durum yaşamışlığım o kadar az ki; hemcinslere uygulanan bir işkence şeklimi diye merak ediyorum açıkçası..

    derdini bilmem ne yapayım'cıları ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci yorumlara bekliyorum.
  • hayatım boyunca max. 10 kere metrobüs kullandım, hayır elit değilim ama kendimi sokakta da bulmadım. istisnasız hepsinde başıma gelen hadise.

    popomu çekiyorum yine geliyor, dönüp bakıyorum bayan bir de. ya sabır! bir de bunun tutamakta kol kola /el ele değecek hali var ki evlerden ırak. elimi tutamakta kaydırıyorum sırf tensel temas devam etmesin diye, sanki hanıma yer açıyoruz daha çok yayılıyor, yine o temas oluyor.

    özetle, türk insanından toplu taşımada alana saygısızlığından nefret ediyorum, tiksiniyorum.
  • halkla iç içe olmak ve milletle bütünleşmek gibi kavramlara uzak sözlükçüere garip gelen hadise.
  • ayakta giderken popo pipiye değecek sevdası yanında hiç olan hadise.
  • şoförlerin kazanç sevdasındandır.

    keşke yeterli olanaklarımız olsa da, ayakta 3 kişi olunca "dolu!.." diyen şoförlerimiz olsa.
  • ona göt göte gitmek denmiyor muydu?
  • göt göte değmeden yolculuk öğrenilmez mottosunun bir sonucu olan durum.
  • (bkz: berber dayaması)'na maruz kalmış toplumun bir başka sancısıdır. herkes birbirine bişeyleri yaslıyor anlaşılan.
  • ben öyle bir sıkıntı çok çekmedim. muhtemelen genel olarak oturmadığımdan ama neyse. otursam da beni o kadar rahatsız etmeyen konu. cam kenarındaysam zaten cama yakınım, diğer koltuğa taşmam, yanındaki yaşlı değilse o da benim koltuğuma bulaşmaz genel olarak. cam kenarında değilsem zaten koltuğa çok yayılmam, bazen diğer ayağı koridorda olur. hem temas yok, hem öyle alışmışım rahat oturmaya.
  • türk insanınınpersonel space'ten bihaber olmasıdır. adamlar bırak dokunmayı yakınlaşmayı bile tacizden sayıyor, biz ise birbirimizin kıçına dayanmayı normal karşılıyoruz.
hesabın var mı? giriş yap