ufuk uras

• istanbul'da oy kullanamama ragmen meclise gitmesiyle birlikte beni mutluluklara gark eden sahis. kendi adayim secilseydi bu kadar sevinmezdim.
  oy vermeye usenip de tatillerini bolemeyen, her firsatta oturup memleketin durumuna zirildayan ama zirildamaktan baska bir sey yapmayan ilgisiz capsiz ulkem secmenine bazi seyler istenince ne kadar da guzel oluyormus dedirten insan.
  istanbul'dan bagimsiz olarak cikti adam be. chp'nin kalesinde parsayi toplayan, izmir'de chp ile kafa kafaya giden akp'ye tek basina kafa tuttu istanbul'da. secmeni de yalniz birakmadi o ayri. neymis efendim agzimizi bozmakla, bos bos aglamakla olmuyormus bu isler. bir zahmet gotumuzu kaldirip, o itinayla isittigimiz koltuklarimizdan kalkip bir seyler yapmak gerekiyormus. insanlari yalanla dolanla kandirip, secim oncesinde propaganda yapmak icin meydanlara dokmekle olmuyormus degil mi? aziz ataturk'un ve hoyratca kullanilan emanetlerinin, laikligin, demokrasinin, cumhuriyet'in, sehitlerin arkasina siginip yalan dolan oyunlar yapmakla, cigirtkanlik yapmakla olmuyormus degil mi efendim?
  meclise gitti kendileri, buralardan tum ictenligimizle oy veren secmenine tesekkur ediyoruz. tek basina belki ulkeyi kurtaramaz ama en azindan birilerine ornek olacaktir, ibret tablolari gosterecektir ufuk uras. secmene de secilene de...