• bir soru cümlesi.

    hadi eski nesil bir şekilde ev ve araba aldı. onu satıp, üzerine ekleyerek yenisini alabiliyor. peki hiç birikimi olmayan yeni nesil gençlik nasıl 1.5 milyona ev, 500 bin liraya araba alacak sıfırdan birikim yaparak?

    resmen türkiye'de nesiller arası fırsat eşitliği ortadan kalkmış oldu. işin garibi bu gençler sandıkta 70 yaş üstü siyasi liderlere oy verecekler gene. zor bir çıkmaz.
  • işin garibi bu gençler hep anne babalarından "biz zamanında şöyle sefildik böyle fakirdik" tarzında teraneler dinleyerek büyüdü. büyük kazık attınız çocuklara.
  • miras kalmazsa alamayacaklar.
    çünkü ükede kimse doğru dürüst maaş alamıyor. doktor olsan ne olacak, odtü mezunu mühendis olsan ne olacak? yine adam gibi maaş yok.
    ayrıca işsizlik de korkunç durumda.

    aslında x ve y kuşakları da kendilerine
    miras kalmadadan pek ev ve araba alamadılar. x kuşağının %30'u, y kuşağının ise %10'u miras kalmadan, kendi çalışmasıyla ev araba alabilmiştir belki. bu oran z kuşağında ise %3'e falan düşer.

    x ve y kuşakları da genellikle ailelerinden geçindiler. halen de öyle. bakıyorum da bunların çocuklarının özel okul paralarını bile çoğunlukla anne ve babaları ödüyor. yani, çocukları nineler ve dedeler okutuyor. evlenme masraflarını ödemek de çoğunlukla nine ve dedelere düşüyor.

    x ve y kuşaklarına miras kalması ise daha çok nüfusun çok hızlı artması ve bu sayede tarla ve arsaların değerlenmesi sayesinde oldu. 1950'lerde 5 kuruş etmeyen arsalar konut yapımıydı, turizm arazisiydi derken değerlendi de o şekilde 1980'lerden itibaren para etmeye başladı.

    çevrenize bir bakın. göreceksiniz ki maddi durumu iyi olan ailelerin %90'ı bu şekilde, eskiden fakir köylü veya gecekonducu iken topraklarının sonradan değerlenmesi sonucunda varlık sahibi olmuşlardır. kısacası, son 40 yılda emekçiden toprak sahibine varlık transferi gerçekleşti. emeğiyle, çalışarak toprak, ev, araba almak iyice zorlaştı. miraslar alındı, paylaşıldı, harcandı. z kuşağına aktarılacak miras da pek kalmadı z kuşağının ailelerinde.

    artık o dönem de bitti. değerlenecek araziler değerlendi, zengin olan oldu. bundan sonra aynı furyanın yaşanması çok zor.

    başlıktaki "nasıl?" sorusu çok yersiz olmuş.
    ne ev al alması, ne araba alması be arkadaş?
    bizim millet daha ne kadar fakirleştiğini pek idrak edememiş belli ki.

    ne demişler; insanın başına gelebilecek en kötü şey, başına ne geldiğini idrak edememektir.
    memlekette domates alınamıyor domates.
    şener şen'in züğürt ağa filminde yaptığı gibi kısık sesle değil ama. bağırarak, domateeeeees!
  • (bkz: alamayacaklar)

    ailenin durumu biraz iyiyse miras kalmasını bekleyecekler. ne kötü bir durum çalışıyorsun çalışıyorsun hiç birşey sahibi olamıyorsun.

    hayatın hep ay sonunu getirmeye uğraşmakla geçecek.
  • kripto der geçerim
  • akp iktidardan tamamen gider, ülke biraz gevşer-ekonomik olarak tekrardan sıfır noktasına kadar gelebilirse bir ihtimal.

    akp iktidarında z kuşağı starbucksta içtiği kahveye gelen 3 - 5 tl'lik zammı tartışır, ötesi aileden zengin değilse mümkün değil.
  • almayacaklar.

    bunlara sahip olmadan da alternatif ve kaliteli yaşamanın yollarını bulacaklar. mesela kredi çekip ay sonunu zor getiren ama evi ve arabası olanlardan daha güzel giyinip, daha iyi yerlerde yiyip içip, daha çok konsere gidecekler. daha çok gezip görecekler. tatmin duygusunu sadece mülkiyete indirgemeyecekler. görgü sahibi olup anı biriktirecekler.

    bunlar olsaydı iyiydi ama yok diye de karalar bağlamanın anlamı yok.

    edit: 20'li yaşların başında ve hatta 30'larında diyelim( artık 30'lar eski 20'ler gibi) genç insanların tam hayattan keyif alacağı, gençliğinin tadını çıkaracağı dönemde “nasıl olsa ev araba alamıyorum” diyerek havlu atmasına üzülüyorum. eğer çalışıyorsanız ve fena sayılmayacak istikrarlı bir geliriniz varsa bile, evet ev ve araba alamayacaksınız (bu başlığın konusu da esasen bu zaten) ama başka bir sürü şey yapabilirsiniz. kentli eğitimli orta sınıf bir insan, aileden gelen iyi kötü bir görgüsü de varsa, çok keyifli şeyler yapabilir. kültür sanat aktiviteleri, seyahatler vs. hayata anlam katar. bir eviniz olsa da olmasa da, o sevdiğiniz grubun konserine gittiğinizde alacağınız keyif aynı. gitaristin solosu tapuda adı yazanların kulağına daha farklı gitmiyor.

    bu sorgulamaları 30'ların sonlarındaki bizler kendimiz için fazlasıyla yapıyoruz ve her şeyin farkındayız zaten ama 22 yaşında yeni mezun bir kardeşim de akşam hangi konsere, filme gideceğini düşünsün. motivasyonunu gençliğinden ve enerjisinden alsın.

    bu ülke siyasal islamcı yönetimden kurtulduğunda potansiyeli açığa çıkacak, merak etmeyin. sözlükte bu kadar insan sürekli birbirimizi aşağı çekip duruyoruz.

    edit 2: "yaşlanınca mağdur olup sokakta mı kalsınlar" diye mesaj atan ve okuduğunu bir bütün olarak anlamamakta ısrar edenler için şu açıklamayı yapmak lazımmış demek ki: ülkede er ya da geç işler toparlanır çünkü bu içinde bulunduğumuz sürdürülebilir bir durum değil ama 20'li 30'lu yaşlar geri gelmez.

    bir grup da "nasıl konsere gidelim, karnımızı zor doyuruyoruz" diye mesajlar atmış. konsere gidecek paranız yoksa, zaten bu başlığın konusu değilsiniz. bu başlıkta tartışılması gereken, çalışıp düzenli bir geliri ve hatta iyi bir geliri olduğu halde ev ve araba alamama hali. çünkü ceo olmadığınız taktirde düzgün bir ev almanız şu anda zaten mümkün değil. kazandığınız sadece temel ihtiyaçları karşılamaya yetiyorsa, sosyal kültürel aktivitelere bütçe kalmıyorsa yanlış başlıktasınız.
  • zaten bu devirde artık alamayacaktır çünkü bir düşünün eskiden gençler ev alabiliyor araba alabiliyor iyi kötü ve bunları yaparken bir baba yardımı az da olsa var ama az şu anda babadan zengin olacaksın anca öyle ve işin daha kötüsü bu istenen en temel güzel şeyler suriyelilere neredeyse bedava ve kendi ülkemizde mülteci olanın biz olması bence daha da kötü yani hem hayallerimiz için durmadan erteleme getiriyoruz hem de bizden bile olmayan bir ırkı göndermekle uğraşıyoruz gerçekten gençliğin işi çok zor.
  • babam mucizevi bir şekilde bana araba almayı başardı ama, evi nasıl alacağım orasını hayal bile edemiyorum.
  • aileden destek almadan sadece %5-%10’luk bir kesimi 1,5-2 milyonluk bir ev, 500 bin-1 milyonluk bir araba alabilir.

    bugün hayata yeni atılan bir gencin 500 bin- 1 milyon tl birikmişi olsa 1,5-2 milyon tllik bir ev almak için 10 yıl vadeli 1 milyon tl kredi çekse aylık ödeyeceği rakam 16.500 tl.

    200.000 tl birikmişi olsa 500 bin tllik bir araba almak için 4 yıl vadeli 300.000 tl kredi çekse aylık ödemesi 9.600 tl.

    daha beyaz eşya, televizyon, küçük ev aletleri, salon, halılar, perdeler, yatak odası, masa, sandalyeler, mutfak eşyaları vs bu evin içi döşenecek. bunlar için 36 ay vadeli 100.000 tl kredi çekse aylık ödemesi 4.000 tl.

    toplam aylık ödeme miktarı 30.000 tlyi buluyor.

    bugün hayata yeni atılan gençlerin işi çok zor. onlar için çok üzülüyorum. allah kolaylık versin.

    gençlere tavsiyem dünyayı gezmek, kaliteli yaşamak vs safsatalarına kanmadan biriktirebilecekleri kadar biriktirsinler eğer mümkünse. şartlar çok ağır.

    ekleme: verdiğim rakamlara eleştiri geldi. başlığın ilk entrysinde verilen rakamları baz almıştım. tamam her şeyi ikiye bölün. bu seferde aylık ödeme yarısı kadar peşinatı olan gençler için bile 15.000 tl oluyor.

    bugün hayata yeni atılan kaç genç ailesinden destek almadan o kadar peşinat bulabilir? ayda 15.000 tl kredi taksiti ödeyebilir?
hesabın var mı? giriş yap