• çok yakın bir arkadaşım var. 10 yıldır evli. son üç senedir kendi ifadesiyle bir ev parası harcamışlar ama çocuk sahibi olamadılar. adam pozitifliğinden hiçbir şey kaybetmedi. bahsi geçince olsun yaa kısmet değilmiş. hayatta her şey çocuk sahibi olmak değil ya deyip dururdu.

    meğer eşi daha da yıkılmasın diye güçlü görünmeye çalışıyormuş. geçenlerde iki üç duble rakı içtik. koca adam hüngür hüngür ağlamaya başladı. içti içti ağladı. ağlamayayım adama teselli vermeye çalışayım derken çenemi sıkmaktan ertesi gün yumruk yemiş gibi dolaştım.

    bir de haberdeki gibi baba var işte.

    evlatlarınız size allahın emaneti. sevin, değer verin, koruyun, sahip çıkın.
  • insanların ebeveynlik sınavlarına girip ehliyet aldıktan sonra üremesi gerektiğini bir başka kanıtı olan adamdır.
  • olay gaziantep'te gerçekleşiyor.

    kızı o an yemek yemeyi istemediği için sinirlenen baba, 1,5 yaşındaki kızını yumrukla öldürüyor.

    ne diyeyim, adaletini sikeyim dünya. bir yanda çocuğu olsun diye dünyaları veren insanlar, öte yanda 1,5 yaşındaki bebeğini yumruklayan primatlar. üstelik bu adamın yeni doğmuş bir çocuğu daha var.

    haber linki
  • vicdanız bir katildir. ancak her bu tip başlıkta "ben çocuğumun kılına zarar gelmesin diye pamuklara sararken diyen tipler doluşuyor" normal insanlar olarak sanki falakaya yatırıyoruz evde. olması gerekeni yapıyorsunuz zaten ey insanlar. böyle entrylerde olay üzerinden inceden bir kendini yüceltme seziyorum. ama referans noktası ne? öz oğlunu ensesinden bıçaklayan baba, çocuğunu çöp kutusuna atan anne falan. toplumun sosyopat uçları yani. arkadaşlar terazinin kefesine bunları koyarsınız herkesi iyilik timsali gösterebilirsiniz.

    kimse de engelli çocuğunu üniversite bitene kadar sırtında taşıyan anne, veya görme engelli çocuğu için tüm ders kitap ve notlarını dikte eden anne başlıklarında bunu demiyor.

    mesela "ben çocuğuma youtube neşriyatını hatmettirirken bu anneler de bak çocuğun tüm hukuk kitaplarını okumuş" falan demiyor.

    söyleyeceklerim bu kadar.
  • böyle insanların çocukları oluyor, yemek yemedi diye çocuk yumruklamak nedir.

    senin vicdanını s*k*yim...
  • kendisi de yumruklanarak acı içinde gebertilmesi gereken yaratık.

    bu adamın aldığı oksijen, içtiği su dünyaya zarar.
  • eşi 1 ay önce doğum yapmış ve yumruğuyla öldürdüğü kızı 1.5 yaşında, yani 18 aylık.
    17 aylık iken bir çocuğu daha olmuş.
    9 ay hamilelik desek, 8 aylık yeni doğum yapmış, lohusalık dönemini anca bitirmiş bir kadını tekrar hamile bırakmaktan gocunmayan, üstüne ellerini gerçek anlamda el kadar bebeğinin kanıyla yıkayan bir canidir.

    senin ben ciğerini silkeyim diyecem ama neyse.. umarım içeride çürürsün, biraz vicdan yapıp kendini asarsın yavşak oç.
  • hep diyorum anne baba olmak bir eğitime ve sınava tabi olmalı ehliyet alırken bile kursa gidiliyor sınava giriliyor .
  • 4-5 yaşlarındaydım. sofraya oturmuş annem babam ben yemek yiyoruz. annem yemeği önüme koydu, ben mırın kırın ediyorum. ıstemiyorum diyorum. annem binbir takla atıyor bana yemek yedirsin diye. babam "bırak yemezse yemesin aç kalsın da görsün" diyor. annem ısrarla yemeği oyun yaparak ağzıma götürmeye çalışıyor. ben hala yemiyorum. babam biranda sinirleniyor. ben ne olduğunu bile anlamıyorum. beni sırtımın olduğu yerden kiyafetimden tutup bütün gücüyle karşı duvara fırlatıyor. benim 187 boyunda 120 kilo babam, 4 yaşındaki kızını bütün gücüyle duvara fırlatıyor.

    sonra da "şimdi de yemesin de göreyim, otur yemeğini ye" diyor. benim canım acıyor , ağlıyorum, annem de ağlıyor. babam "ağlama otur yemeğini ye" diyor. ben o küçücük halimle, canım acıya acıya, sessizce ağlaya ağlaya kafamı hiç kaldırmadan yemeğimi yiyorum.

    babam diyor ki "yersin işte öyle" yaptığıyla gurur duyarak.

    şimdi ben 29 yaşında, kendi ayakları üzerinde duran, üç dil bilen bir kadın olarak, babam gibi tek bir insan bile tanımamış insanların içinde yaşıyorum. babam hala benim hayatım hakkında gördüğü yerde "şunu şöyle yapma", "bunu böyle yapma" deme haddini kendinde buluyor. ben de hala "tamam baba" diyorum gidip de annemi üzmesin sonra diye.

    babam ben liseue hazırlanırken ciddi bir trafik kazası geçirdi. kazadan sonra "düzeldi". daha iyi bir insan olmaya başladı, 15 senedirüç aşağı beş yukarı normal bir aile düzeni içindeyiz. ama ben bunları hiç unutmadım, anılar aklıma sanki beynimi kanatırcasına kazınmış.

    küçükken "allah'ım annemi çok seviyorum, eğer babam ölürse biz annemle çok mutlu oluruz. babam ölürse anneme maaş bağlarlarmış, nolursun babam ölsün allah'ım" diye dua ederdim geceleri. baba dediğiniz insanın yeri çok önemlidir ya hayatta, onu kaybetmekten, onun arkanda olmayacağını bilmekten çok korkarsınız. ışte bir de ne sizin onları anlayabileceğiniz, ne de onların sizi anlayabileceği tip çocuklar var. onlar babalarını kaybetmekten değil, babalarının varlığından korkarlar.

    babalık yapmamanın da cezası olmalı. o adam daha öldürme eşiğine gelmeden, çocuga uyguladığı ilk şiddette içeri tıkılmalı, anne ve çocuğa devlet desteğiyle bakılmalı, mümkünse anne bir işe yerleştirilmeli. bu tip bir babanın çocuğun hayatında tek bir saniye bile kalmasına göz yummak, o çocuğa insanlığın yapabileceği en büyük kötülüktür. bu örnekteki gibi ölümle de sonuçlanabilir.

    edit: birtakım eklemeler yapıldı , gereksiz detaylar silindi.
  • eminim ki ekmeği attı diye dövdü.çünkü annemde benim 2 yaşında oğluma ekmeği yere attı diye öyle bağırdı ki çocuk sıçradı korktu ağladı ben olmasam döverdi.
    ekmek kutsaldır yere atılmaz yere atılırsa kim olursa olsun dayak yer.evet bu bir köylü ve cahil kesim inancı.türkiye’ye hoş geldiniz.
hesabın var mı? giriş yap