11 ağustos 1999 güneş tutulmasını görmüş nesil

• sanki dün gibi. 13-14 yaşlarındayız. yaz tatili için babaanne dede evine gitmişiz. allahın bozkırı. meraklısın da aya güneşe. akciğer filmi ararsın, dedenin filmlerinden bulursun. baktirmazlar gözün bozulur diye. sonra sen filmin ucundan acik keser bir köşede mutlu mesut izlersin.
  
  sonra 6 gün sonra olur. bir sabah kuzen dikilir tepende. allahın bozkırında elektrik yokken isildak radyosundan alırlar haberleri. "uyan shallala, deprem olmuş, herkes ölmüş" der ağlamaklı.
  
  11 ağustos güneş tutulmasini görenler için bu hikaye hissetse de hissetmese de depremi hatırlayarak ve gözleri dolarak biter. sonrası "sesimi duyan var mı" zaten.