25 haziran 1993 metallica istanbul konseri

• kimseyi üzmek gibi olmasın ama geçtiğimiz yıl gerçekleşen kargart rock afisleri sergisi sonrası dev billboard afişine yapılan 600 $ teklifi düşünmeden red ettiğim konserdir... büyük sözüme tövbe değil 600, 6000 $ dolar çekseler yine de vermeyeceğim bir parçadır...
  
  25 haziran 1993 metallica istanbul konseri kardeşliği bambaşka bir şeydir... hepsine selam buradan
• bir jenerasyonun zirveye ulastigi andir/gecedir.
  
  creeping death ile yapilan acilisin hemen uzerine sozkonusu sarkinin daha nakaratina gelmeden sarki soylemeyi birakip seyirciyi oha modunda dinleyen hetfield, mevzunun uzerine iyice gaza gelip "die, by my hand..." bolumunde kendini kaybeden, az kaldi kafasina yiyecegi mesaleye ragmen durum ile aynen tasak gecip, costurmaya devam eden newsted, konser boyunca gozlerini ve gulucuklerini seyirciden ayiramayan hammett ve tabii ki bagetler ile duvarda bozuk para sektirip, soz konusu gece neredeyse yerinde oturmadan davul calan ulrich...
  
  konserden once "biz tribunden aldik olm, tasaklari yaya yaya izlicez, siz bayilcaksiniz icerde" seklinde nacizane ongoru yapan bir tanidigi bir bucuk ay sonra gordugumde, kolundaki alciyi actirmaya gidiyordu...
  
  "harvester'a kadar dayandik, sonra asagi atladik..." seklinde kisa bir yorum yapti. bir gram dalga gecmedim, hatta ciddi cok uzulmustum, nitekim boyle agir bir ruhsal bunalim olmasa gerek. 25 haziran 1993 tarihinde inonu stadinda olup, saha icinde en onde olamamak ve tribunde kafayi yemek ne demektir, nasil mumkun, cidden tahayyul edemiyorum. (bkz: allah korusun)
  
  alenen soyleyebilirim ki, hayatimin en guzel gecesiydi. kalbimdeki metallica'nin son tasfiri o gece son kez yapildi, uzerine de bir daha 91 sonrasini dinle(ye)medim. 91'de dahil.
  
  ah ulan ulrich. azcik karakter sahibi bi adam olsaydin da su grubu 91'in uzerine de dinleyebilseydik. (bkz: of ulan)
• ek bilgi olarak: bu konserdeki tahmini seyirci sayisinin belesciler ile beraber 40bin civari oldugu tahmin edilir. (bkz: yazmaya doyamiyorum)
• - bu konserde metallica' yla birlikte turkiye' ye gelmesi gerekip de gelmeyen bir de suicidal tendencies vardi. turkiye' ye gelmemeleriyle ilgili soylentilerden "metallica ilk gittigi ülkelerde 3 saat çalmak istiyor" ve "ilk gittikleri ülkeye asla suicidal' ı götürmezler, bilirler ki suicidal' ın konser performansının gölgesinde kalma tehlikesi vardır" en popülerleriydi.
  
  - metallica konseri creeping death - harvester of sorrow ve of wolf and man üçlüsüyle açmıştı. ardından da welcome home geldi ki ne zaman bu konserin sözü geçse aklıma ilk gelen james' in mikrofona dogru boynunu bükmüş şekilde şarkıyı söylerken rüzgarla savrulan saçlarıdır. (blendax reklamı gibiydi anasını satiyim)
  
  - saha içi kuyruğu ilerlemeye başlayınca izdiham çıkmış, bi sürü adam inönü yeni açığının arkasındaki klübeye çıkınca çatı çökmüştü.
  
  - grup 2 bis yapmış ve nothing else matters, one ve enter sandman' i çalmıştı hatırladığım kadarıyla. one çalarken dev ekranda klipten görüntüler yayınlanmıştı.
  
  - cult da ian astbury ve billy duffy' li kadrosuyla arz-ı endam etmişti. yeni açığın 3. katının sağ köşesinde the cult pankartı açmış tipler vardı.
  
  - snake pit' teki tiplerin göünüşü çok komikti. heriflerin kafalar james ne yana koşsa oraya dönüyordu. muppet şov gibi takılıyorlardı ama onlara imrenmemek elde değildi haliyle.
  
  - james ve kirk bol bol pena, lars baget, jason da bilekligini firlatti seyirciye. seek and destroy' da ise james sahaya inerek ön sıradakilere söyletmişti şarkıyı.
  
  - konserin organizatörü ahmet san ' dı ve yukarıda sözü geçen izdiham sırasında "sikilmiş ahmet san" sloganları duyulmuştu. ahmet san' ı çok seven bir insan olmasak da, böyle bir grubu istanbul' a getirmiş birine bu lafları reva görmemiştik. o sloganı atan seyirci, yıllar sonra sikilmiş samael diye bağıracak, metallica' nın 2. gelişinde de megalomaniax' ı pet şişe yağmuruna tutacaktı.
  
  - bu tür olumsuzluklar bir yana, türk seyircisi için bu tip büyük konserler çok yeniydi ve "anlatılmaz yaşanır" bir arkadaşlık ve heyecan atmosferi vardı. o konserden kalan göğsüne bilet yapışmış tişörtler hala anı olarak gardoroplarda saklanır.
• 16 yaşımda bana hayatımın en unutulmaz gecesini yaşatan ve kulaklarıma kronik bir akustik travma bırakan muhteşem olay... ^*
• elimde kompile ses kayıtları olan bir konserdir. kendi elcaazlarımda bootleglemiştim.
• gün itibariyle üzerinden tam 11 sene geçmiş olan konser.
  
  (bkz: hey gibi günler hey)
  
  o zaman da cuma gününe denk gelmişti.
• hava kararırken sahneye cıkma ugruna ,cult tan sonra bir saatten fazla bekletmislerdi. bootleg japonya konserini bi sekilde ele gecirmistim, ecstasy of goldun ilk notlarına hazırlıklı olsam da, bir devrin hayalinin gercege donusune tanık olmak, takip eden senelerde gidilen konserlerden hic birinden aynı zevki alamamaya yol acmıstır.
• uğruna evden kaçıldı. istanbulda parasız kalındı mecburen baba arandı. baba tarafından kurtarıldıktan kısa bir süre sonra evden kaçıldığı için babadan dayak yendi. buna rağmen evden kaçtııma değdi bi daha olsa bi daha kaçarım dendi. abinin dayak yemesini izlemek çocukluk anısı olarak kaldı.
• üzerinden 11 yıl geçmişken hakkında girilen entry'leri okuduğumda acaip duygulanmama neden olan konser. öncesinde uzunca bir süre metallıca konseriyle oys'nin aynı anda yapıldığı ve ailemi atlatamayıp sınava girmek zorunda kaldığım kabuslar görmüştüm. ayrıca metallica konseri türk rockerlar için olduğu kadar konserde görev yapan polislerce de unutulmaz olmuştur kanaatindeyim. adamlar o günü kadar hayatlarında gördükleri en tuhaf görünüşlü insanlarla karşılaştılar. üstelik bu tuhaf görünüşlü insanlar 40 bin kişi kadarlardı, hiç biri de polis abileri takmamaktaydı. stadda görev alan polisler uyarmak istedikleri kişilerin türk olabileceğinden o kadar şüpheliydiler ki tarzanca ingilizce karışımı uyarılarda bulunmaya çalıştılar bütün gece boyunca. 25 haziran 93 metallica konseri hala katılımcıları arasında bir çeşit kardeşlik hissi uyandıran özel bir rüyaydı.