ölü evinden anılar

• zapiski iz myörtvovo doma'nın bendeki türkçe kopyasının adı. ben de ölüler evinden anılar sanıyordum ama oda yayınları böyle olsun istemiş.
• dostoyevski'nin, bir mahkumun hapishane günlerini anlatan kitabı. yazar aslında, dört yıl boyunca kürek mahkumu olduğu dönemdeki gözlemlerini kitaplaştırmış. hapishane ortamını ve oradaki kişileri harika betimlemiş. okurken hepsi gözünüzde canlanıyor. yazar yine kalitesini ve yazarlık gücünü tam olarak ortaya koymuş.
  
  --- spoiler ---
  
  ...insan ezilip mahvedilmek, ona, en korkunç bir katili bile duyunca titretecek kadar ağır bir ceza verilmek istenirse, gördüğü hizmetin büsbütün anlamsız, büsbütün boş olduğu hissini vermelidir.
  
  --- spoiler ---
• okumakta olduğum kitap. insana kendisini kürek mahkumu gibi hissettiren ustaca bir yalınlık ve betimlemelerle yazılmış.
  naçizane tavsiyem; okuyunuz.
• dostoyevski hapishanedeki bir köpeğin yanından geçen her mahkum tarafından tekmelendiğini gözlemler. köpek mahkumlardan kaçmadığı gibi yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekmelenme pozisyonu almaktadır. dostoyevski bir gün köpeğin yanına yaklaşıp başını okşar. köpek şaşkın şaşkın ona bakarak hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlamaya başlar. o günden sonra köpek dostoyevski'yi her gördüğünde ondan kaçar. ruhu köleleştirilmiş bu köpek bir sevgi açıdır. bu durum insanlar için de geçerlidir. hayatları boyunca haksızlığa ve kötü davranışlara uğramış sevgi açları iyi bir davranışla karşılaştıklarında nasıl davranacaklarını bilemezler. bazen kötü davrandığınız insanlar size tapar, bazense iyi davrandıklarınız sizden nefret eder.böyle insanların gözünde onları aşağılamanız onlar için bir beklentidir. sizi gözlerinde yüceltirler. eşit ve iyi davrandığınızda ise onların gözündeki değeriniz birdenbire düşer.
• ...helva kalmamış.
  neymiş, üçüncü gün taziyeye helva kalır mıymış.
  180 ml. yetimler süt market ayran, salvadol dali tablosundaki saat gibi tabakta eğrilmiş akıp gitmiş cantık...
  uğurlandık.
  .
  daha da davos'a...aman taziyeye gitmem.
• dostoyevski'nin mükemmel bir romanıdır. okumanızı tavsiye ederim.
  
  ''kan ve güç insanı sarhoş eder: kişinin duyguları kabalaşır, çöküntüye uğrar; ahlaksızlığı içindeki gaddarlığı geliştirir. böylece zalim kişi hem insan hem de bir vatandaş yok olmuştur ve yeniden onurlu bir insan olması mümkün değildir. dahası, böyle bir misal topluma da bulaşıcı bir etki yapar; güç baştan çıkarıcıdır. bir toplum böyle bir örneğe kayıtsız kalabiliyorsa zaten temelinde çürümüş demektir. bir adama, bir başka adamı dayakla cezalandırma hakkı vermek, toplumun kanayan yaralarından biridir, vatandaşlık bilincini yok eden, toplumu mutlak bir ahlaksızlığa götüren en etkili araçtır.''
  
  ölü evinden anılar
  1862 fyodar dostoyevski
• ''para verdik iş isteriz!" kuralına itiraz etmek olanaksızdır. parayı veren, genellikle verdiği paranın çok daha fazlası oranında fayda sağladığı halde, tuttuğu adam bir lütufta bulunduğu kanısındadır. birçokları, eğlencelerde, içki alemlerinde sağa sola hesapsız para sarf etmelerine rağmen, kendilerine hizmet edenleri muhakkak aldatırlar; hem bunu yalnız hapishanede, meydanda değil, her yerde gördüm.''
  
  ölü evinden anılar.
  
  askerde okuduğum bir kitaptı. beni çok etkilemişti. gerçekten muazzam bir kitaptır. bu kitabı kesinlikle okumanızı tavsiye ederim. bu kitap insanı sakinleştiriyor. insanın topluma karışmasını kolaylaştırıyor. insana iyiyi ve kötüyü gösteriyor. toplum içinde farklı insanlara yaklaşırken hangi insanın nasıl olduğu konusunda bir öngörü veriyor. o sebeple okumanızı tavsiye ederim.
• şu an okuyorum ve kendimi bir kürek mahkumu gibi hissediyorum
• dostoyevski'nin kitabı. bu kitabı askerde okumuştum. o kadar güzel bir kitaptır ki insan alır götürür. bu kitap insanı olgunlaştırır. bu kitabı okurken nasıl hissetmiştim biliyor musunuz hani böyle çekiliyorsun bir köşeye dünyadaki insanları izliyor gibi hissediyorsun. yeniden okumaya karar verdim.
  
  "kim olursa olsun, ne kadar aşağı mevkide bulunursa bulunsun, her insan içgüdüsel olarak, hatta bilinçsizce, bir onuru olduğunun unutulmamasını ister. mahpusa gelince, mahpus toplum dışı olduğunu, amirlerine karşı mevki ve durumunu bilir. ama ne vurulan damgalar, ne takılan prangalar ona bir insan olduğunu unutturamaz.."
  
  "ölü evinden anılar" dostoyevski syf.79